زلال ترین آب های جهان

زلال ترین آب های جهان، از سواحل مرجانی مالدیو و تالاب های نیلگون بورا بورا گرفته تا دریاچه های فیروزه ای پلیتویتسه و چشمه های کریستالی نیوزلند، نمونه هایی بی نظیر از شفاف ترین و خالص ترین آب ها را به نمایش می گذارند که چشم هر بیننده ای را خیره می کنند. این پدیده های طبیعی، نه تنها مقصدی رویایی برای گردشگران محسوب می شوند، بلکه شاخصی حیاتی از سلامت اکوسیستم های آبی و محیط زیست به شمار می روند.

سفر به دل آب های زلال جهان، تجربه ای منحصر به فرد از زیبایی های پنهان طبیعت را ارائه می دهد. این آب ها، از عمیق ترین اقیانوس ها تا کوچک ترین چشمه ها، ویژگی های خاصی دارند که آن ها را از دیگر نقاط متمایز می کند. شفافیت آب در این مناطق، نتیجه ترکیبی از عوامل طبیعی و گاهی دخالت های مثبت انسانی برای حفظ این گنجینه های آبی است. در ادامه، به بررسی دقیق تر این پدیده های شگفت انگیز، دلایل زلالی آن ها و اهمیت حفظشان خواهیم پرداخت.

شفاف ترین و زلال ترین آب های جهان

شفافیت آب، معیار اصلی برای تعریف زلال ترین نقاط جهان است. این ویژگی به میزان نفوذ نور به عمق آب و دید واضح اشیاء در زیر سطح بستگی دارد. برخی از نقاط کره زمین، به دلیل شرایط جغرافیایی و زیستی خاص خود، به وضوح بی نظیری دست یافته اند که آن ها را به مقاصدی رویایی برای غواصی، اسنورکلینگ و تماشای دنیای زیر آب تبدیل کرده است.

این مناطق نه تنها از نظر بصری خیره کننده هستند، بلکه اغلب دارای اکوسیستم های آبی بسیار سالمی نیز می باشند. وجود صخره های مرجانی سالم، تنوع زیستی غنی و عدم وجود آلاینده ها، همگی به افزایش و حفظ این وضوح کمک می کنند. در ادامه، به معرفی برخی از مشهورترین و زلال ترین آب های جهان در دسته بندی های مختلف می پردازیم.

دریاچه های با آب زلال

دریاچه هایی با آب شفافیت آب بالا، اغلب در مناطقی با فعالیت های انسانی کم و بستر سنگی یا ماسه ای یافت می شوند. این دریاچه ها معمولاً دارای ورودی های آب تمیز از چشمه ها یا ذوب برف هستند و از ورود رسوبات و آلاینده ها محافظت می شوند.

یکی از مشهورترین نمونه ها، دریاچه های پلیتویتسه در کرواسی است. این مجموعه ۱۶ دریاچه پلکانی، با آب های فیروزه ای و زمردین خود، به دلیل تشکیل سدهای طبیعی از سنگ تراورتن (کربنات کلسیم) که به طور مداوم آب را فیلتر می کنند، شهرت جهانی دارند. این فرآیند طبیعی، به حفظ خلوص آب و شفافیت فوق العاده آن ها کمک شایانی می کند و مناظری بی نظیر را پدید می آورد.

دریاچه تاهو، واقع در مرز کالیفرنیا و نوادا در ایالات متحده، یکی دیگر از نمونه های برجسته است. این دریاچه کوهستانی عظیم و عمیق، به دلیل آب های آبی عمیق و شفاف خود شناخته شده است. بستر عمدتاً گرانیتی و عمیق بودن دریاچه، به کاهش رسوبات و حفظ زلالی آن کمک می کند. تلاش های زیادی برای حفظ کیفیت آب این دریاچه در برابر توسعه و آلودگی انجام شده است.

در نیوزلند، دریاچه بلو لیک (یا وایکورو) که در پارک ملی نلسون لیکس قرار دارد، به عنوان زلال ترین دریاچه جهان شناخته می شود. دید در این دریاچه به عمق ۸۰ متری می رسد که تقریباً به اندازه آب مقطر شفاف است. این وضوح بی نظیر به دلیل سیستم فیلتراسیون طبیعی آب از طریق سنگ های آتشفشانی زیرزمینی است. همچنین، دریاچه بایکال در سیبری، روسیه، به عنوان عمیق ترین و بزرگترین دریاچه آب شیرین جهان، دارای آب های بسیار زلالی است که در زمستان به دلیل یخ بندان، شفافیت آن به اوج خود می رسد.

رودخانه های شفاف

رودخانه هایی با آب شفاف، اغلب در مناطقی با بستر سنگی یا آهکی، جریان آرام و پوشش گیاهی سالم در اطراف خود یافت می شوند. این رودخانه ها کمتر تحت تأثیر فرسایش خاک و ورود آلاینده ها قرار می گیرند.

یکی از برجسته ترین نمونه ها، رودخانه بونیتو در برزیل است. آب این رودخانه به قدری زلال است که می توان ماهی ها و گیاهان زیر آب را به وضوح مشاهده کرد. این شفافیت به دلیل وجود مقدار زیادی سنگ آهک در بستر رودخانه است که به طور طبیعی کربنات کلسیم را در آب رسوب می دهد و ذرات معلق را به خود جذب می کند، در نتیجه آب را فیلتر و تصفیه می کند. این رودخانه بهشتی برای غواصی و مشاهده حیات وحش آبی محسوب می شود.

رودخانه کانو کریستالس در کلمبیا، هرچند بیشتر به خاطر رنگ های خیره کننده اش (که ناشی از جلبک های خاص است) شناخته می شود، اما شفافیت آب آن اجازه می دهد تا این رنگ ها به وضوح دیده شوند. این رودخانه فاقد مواد مغذی و رسوبات است که به شفافیت آن کمک می کند. همچنین، رودخانه هایی مانند رودخانه ریواش (Rivash) در ایران نیز در برخی فصول دارای شفافیت قابل توجهی هستند که نشان دهنده سلامت اکوسیستم آبی آن هاست.

چشمه های زلال

چشمه های زلال، معمولاً از سفره های آب زیرزمینی تغذیه می کنند که آب از طریق لایه های زمین و سنگ ها به صورت طبیعی فیلتر و تصفیه می شود. این فرآیند فیلتراسیون طبیعی، باعث می شود آب چشمه ها از نظر خلوص آب و شفافیت در سطح بالایی قرار گیرند.

یکی از چشمگیرترین نمونه ها، چشمه های آبی نیوزلند، به ویژه بلو اسپرینگز (The Blue Springs) در ناحیه پوتارورو است. آب این چشمه ها به قدری شفاف است که تقریباً تمام آب بطری شده در نیوزلند از آن تامین می شود. شفافیت بی نظیر آن به دلیل فیلتراسیون طبیعی آب از طریق سنگ های آتشفشانی در طول ۵۰ تا ۱۰۰ سال است که به طور مداوم آب بسیار خالص و سرد را به سطح می آورد.

در مکزیک، سینوته ها (Cenotes) نمونه های شگفت انگیزی از چشمه های زیرزمینی هستند. این گودال های طبیعی، که بر اثر فروریختن سقف غارهای آهکی تشکیل شده اند، به شبکه های وسیعی از رودخانه های زیرزمینی متصل هستند. آب در سینوته ها به دلیل فیلتراسیون طبیعی از طریق سنگ آهک، فوق العاده زلال و خنک است و تجربه ای بی نظیر از اسنورکلینگ و غواصی در محیطی جادویی را فراهم می کند. سینوته ها به دلیل زیبایی و شفافیت آب خود، مقاصد گردشگری محبوبی به شمار می روند.

آب های ساحلی و اقیانوسی

آب های ساحلی و اقیانوسی با شفافیت بالا، اغلب در مناطق گرمسیری با صخره های مرجانی سالم، جریان های اقیانوسی مناسب و حداقل آلودگی انسانی یافت می شوند. این مناطق از نظر تنوع زیستی دریایی نیز بسیار غنی هستند.

مالدیو، مجموعه ای از جزایر مرجانی در اقیانوس هند، نمادی از آب های اقیانوسی فوق العاده زلال است. لاگون های کم عمق و فیروزه ای این جزایر، به دلیل وجود صخره های مرجانی سالم که آب را فیلتر می کنند و نبود رسوبات ناشی از رودخانه ها، شفافیت بی نظیری دارند. این منطقه بهشتی برای غواصی و مشاهده حیات دریایی رنگارنگ است.

بورا بورا در پلی نزی فرانسه، با تالاب های آبی فیروزه ای و کوه های آتشفشانی سر به فلک کشیده، به عنوان یکی از زیباترین و شفاف ترین آب های اقیانوسی جهان شناخته می شود. صخره های مرجانی اطراف جزیره، آب را از امواج اقیانوس محافظت کرده و به حفظ شفافیت آب در لاگون های آرام آن کمک می کنند. این منطقه نیز مقصدی رویایی برای اسنورکلینگ و تفریحات آبی است.

پالاوَن در فیلیپین، به ویژه مناطق اطراف ال نیدو و کورون، شهرت جهانی برای آب های کریستالی و سواحل بکر خود دارد. جزیره لیناپاکان در پالاوَن، به دلیل داشتن یکی از شفاف ترین آب های اقیانوسی در جهان معروف است. این شفافیت به دلیل وجود سنگ های آهکی که به طور طبیعی آب را فیلتر می کنند و همچنین محافظت منطقه از آلودگی است. کوه لیپه در تایلند نیز با آب های گرم و زلال و صخره های مرجانی پرجنب وجوش، مقصدی محبوب برای دوستداران دریاست.

حوضچه اقیانوسی تو سوا در ساموآ، یک گودال طبیعی برای شنا است که از طریق تونل های زیرزمینی به اقیانوس متصل است و دارای آب های آبی-سبز و فوق العاده زلال است. سواحل و جزایر یونان، به ویژه در دریای اژه و ایونی، مانند زاکینتوس و میسوری، نیز به دلیل آب های آبی عمیق و شفاف خود مشهورند. در استرالیا، مناطق اطراف صخره مرجانی بزرگ (Great Barrier Reef) نیز دارای آب های اقیانوسی بسیار زلالی هستند که امکان مشاهده بی نظیر حیات دریایی را فراهم می کنند.

شفافیت آب در برخی از نقاط جهان به قدری بالاست که می توان تا عمق ده ها متری زیر سطح را به وضوح مشاهده کرد، گویی که هیچ مانعی بین چشم و دنیای زیر آب وجود ندارد. این پدیده، نتیجه تعادل ظریف بین عوامل زمین شناسی، زیست محیطی و هیدرولوژیکی است.

دلایل زلال بودن آب ها

دلایل زلال بودن آب ها پیچیده و چندوجهی هستند و به عوامل مختلفی بستگی دارند که با یکدیگر تعامل دارند. درک این عوامل به ما کمک می کند تا ارزش این منابع آبی را بیشتر درک کرده و برای حفظ آن ها تلاش کنیم. از شرایط زمین شناسی گرفته تا فعالیت های بیولوژیکی، هر یک نقشی در تعیین شفافیت آب ایفا می کنند.

به طور کلی، آب های زلال دارای حداقل میزان ذرات معلق، رسوبات و مواد آلی هستند. این ذرات می توانند شامل خاک، شن، جلبک ها، پلانکتون ها و آلاینده های شیمیایی باشند. هرچه میزان این ذرات کمتر باشد، نور بیشتری می تواند از آب عبور کند و در نتیجه آب شفاف تر به نظر می رسد. در ادامه به برخی از مهم ترین دلایل زلالی آب ها می پردازیم.

عوامل طبیعی زلالی آب

عوامل طبیعی متعددی در ایجاد و حفظ خلوص آب و زلالی آن نقش دارند. یکی از مهم ترین آن ها، نوع بستر و زمین شناسی منطقه است. آب هایی که بر بستر سنگی، ماسه ای یا آهکی جریان دارند، معمولاً زلال تر از آب هایی هستند که از مناطق با خاک رس یا گل عبور می کنند. سنگ آهک و سایر سنگ های کربناته، با فرآیند رسوب گذاری طبیعی، ذرات معلق را از آب جدا کرده و به کف می نشانند.

عمق آب نیز عامل مهمی است؛ آب های عمیق تر، کمتر مستعد بهم خوردگی و بلند شدن رسوبات از کف هستند. همچنین، دمای آب می تواند بر رشد جلبک ها و سایر میکروارگانیسم ها تأثیر بگذارد. آب های سردتر معمولاً رشد کمتری از جلبک ها را تجربه می کنند که به شفافیت بیشتر کمک می کند. جریان های اقیانوسی و رودخانه ای نیز می توانند با دور کردن ذرات و آلاینده ها، به حفظ زلالی آب کمک کنند.

بارندگی و منابع تغذیه آب نیز حائز اهمیت هستند. آب هایی که از ذوب برف و یخچال ها یا از سفره های آب زیرزمینی خالص تغذیه می شوند، معمولاً از ابتدا دارای کیفیت آب بالایی هستند. عدم وجود رودخانه های بزرگ و پر از رسوب که به یک پهنه آبی می ریزند، نیز به حفظ شفافیت آن کمک می کند. در نهایت، فعالیت های زمین شناسی مانند فوران های آتشفشانی گذشته می توانند بسترهای متخلخل ایجاد کنند که به عنوان فیلترهای طبیعی عمل می کنند.

نقش پوشش گیاهی در زلالی آب

پوشش گیاهی اطراف و درون پهنه های آبی، نقش حیاتی در حفظ شفافیت آب ایفا می کند. گیاهان ساحلی و درختانی که در امتداد رودخانه ها و دریاچه ها رشد می کنند، با تثبیت خاک و جلوگیری از فرسایش، مانع از ورود رسوبات به آب می شوند. ریشه های این گیاهان، خاک را در جای خود نگه می دارند و از شسته شدن ذرات ریز به داخل آب، به ویژه پس از باران های شدید، جلوگیری می کنند.

علاوه بر این، پوشش گیاهی آبزی، مانند علف های دریایی و گیاهان آب شیرین، نیز به طور مستقیم به زلالی آب کمک می کنند. این گیاهان با جذب مواد مغذی اضافی (مانند نیتروژن و فسفر) از آب، رشد بیش از حد جلبک ها را کنترل می کنند. رشد بی رویه جلبک ها می تواند باعث کدر شدن آب و کاهش شفافیت آن شود. گیاهان آبزی همچنین به تثبیت بستر آب کمک کرده و محیطی آرام برای ته نشین شدن ذرات معلق فراهم می آورند.

تالاب ها و جنگل های حرا در مناطق ساحلی، به عنوان فیلترهای طبیعی عمل می کنند. آن ها قبل از رسیدن آب رودخانه ها به اقیانوس، آلاینده ها و رسوبات را به دام می اندازند و به این ترتیب، به حفظ کیفیت آب در مناطق ساحلی و صخره های مرجانی کمک می کنند. این اکوسیستم های طبیعی، نقش مهمی در پایداری و سلامت آب های زلال ایفا می کنند.

تأثیر عمق و بستر دریا

عمق و ویژگی های بستر دریا یا دریاچه، از عوامل کلیدی در تعیین شفافیت آب هستند. آب های عمیق تر، به دلیل حجم بیشتر، دارای ظرفیت بالاتری برای رقیق کردن هرگونه آلاینده یا ذرات معلق هستند. همچنین، در آب های عمیق، جریان های کف کمتر هستند که این امر باعث می شود رسوبات ته نشین شده در بستر، کمتر به سطح آب بازگردند و آب کدر نشود.

نوع بستر نیز اهمیت زیادی دارد. آب هایی که بر بستر سنگی، شنی یا مرجانی قرار دارند، به مراتب زلال تر از آب هایی هستند که بسترشان از گل و لای یا رسوبات نرم تشکیل شده است. بسترهای سنگی و مرجانی، ذرات را به خود جذب نمی کنند و کمتر مستعد بهم خوردگی توسط امواج یا جریان ها هستند. در مقابل، بسترهای گلی به راحتی می توانند در اثر حرکت آب یا موجودات زنده، ذرات را به داخل آب آزاد کرده و باعث کاهش شفافیت شوند.

صخره های مرجانی سالم نیز نقش مهمی در حفظ زلالی آب های اقیانوسی ایفا می کنند. مرجان ها و سایر موجودات دریایی در اکوسیستم مرجانی، به فیلتر کردن آب و حذف ذرات معلق کمک می کنند. علاوه بر این، ساختار پیچیده صخره های مرجانی، از سواحل در برابر امواج شدید محافظت کرده و به ایجاد لاگون های آرام و شفاف کمک می کند. بنابراین، سلامت بستر و اکوسیستم های زیر آب، ارتباط مستقیمی با خلوص آب دارد.

یکی از دلایل اصلی شفافیت آب در مناطق خاص، وجود بسترهای آهکی یا سنگی است که به عنوان فیلترهای طبیعی عمل کرده و ذرات معلق و ناخالصی ها را از آب جدا می کنند. این فرآیند طبیعی، به حفظ خلوص و وضوح آب در طولانی مدت کمک شایانی می نماید.

اهمیت و ارزش آب های زلال

آب های زلال، فراتر از زیبایی بصری، دارای اهمیت و ارزش های فراوانی هستند که زندگی انسان و اکوسیستم های طبیعی به آن ها وابسته است. این آب ها نه تنها منبع حیات برای گونه های بی شماری از گیاهان و جانوران هستند، بلکه نقش مهمی در اقتصاد، گردشگری و رفاه انسانی ایفا می کنند. حفظ این منابع ارزشمند، مسئولیت مشترک همه ماست.

کیفیت آب بالا و شفافیت آب، شاخص های مهمی برای سلامت محیط زیست محسوب می شوند. مناطقی با آب های زلال، معمولاً دارای اکوسیستم های سالمی هستند که از آلودگی های شیمیایی و فیزیکی در امان مانده اند. درک این اهمیت، گام اول برای تدوین استراتژی های موثر حفاظتی است.

مقاصد گردشگری آب های زلال

آب های زلال، با زیبایی خیره کننده و امکانات تفریحی متنوع، به مقاصد گردشگری بسیار محبوبی تبدیل شده اند. میلیون ها نفر در سراسر جهان برای تجربه غواصی، اسنورکلینگ، شنا، قایق سواری و عکاسی به این مناطق سفر می کنند. کشورهایی مانند مالدیو، بورا بورا، پالاوَن و یونان، بخش قابل توجهی از اقتصاد خود را مدیون جاذبه های آبی زلالشان هستند.

این مناطق فرصت های بی نظیری برای مشاهده حیات دریایی رنگارنگ، صخره های مرجانی و مناظر زیر آبی فراهم می کنند. شفافیت آب به گردشگران اجازه می دهد تا بدون نیاز به تجهیزات پیچیده، از زیبایی های زیر آب لذت ببرند. علاوه بر این، فعالیت هایی مانند کایاک سواری با کف شفاف و تورهای قایق سواری که امکان مشاهده بستر آب را فراهم می کنند، جذابیت این مقاصد را دوچندان می کنند.

گردشگری پایدار در این مناطق، نه تنها به اقتصاد محلی کمک می کند، بلکه آگاهی عمومی را نسبت به اهمیت حفظ این اکوسیستم های حساس افزایش می دهد. درآمد حاصل از گردشگری می تواند صرف پروژه های حفاظتی و مدیریت منابع آبی شود تا شفافیت آب و خلوص آب برای نسل های آینده نیز حفظ شود. مکان هایی مانند دریاچه های پلیتویتسه و سینوته ها در مکزیک نیز نمونه های بارزی از مقاصد گردشگری آب شیرین زلال هستند.

حفاظت از آب های زلال

حفاظت از آب های زلال یک چالش جهانی و نیازمند تلاش های هماهنگ است. تهدیدات اصلی شامل آلودگی (ناشی از فاضلاب، مواد شیمیایی کشاورزی و صنعتی، پلاستیک و زباله)، توسعه بی رویه، تغییرات اقلیمی و ماهیگیری بیش از حد هستند. این عوامل می توانند به سرعت کیفیت آب را کاهش داده، باعث افزایش رسوبات و رشد بی رویه جلبک ها شوند و در نهایت، شفافیت و سلامت اکوسیستم را از بین ببرند.

اقدامات حفاظتی شامل مدیریت صحیح فاضلاب، کنترل آلودگی های صنعتی و کشاورزی، کاهش استفاده از پلاستیک های یکبار مصرف، ایجاد مناطق حفاظت شده دریایی و تالابی، و اجرای قوانین سختگیرانه برای جلوگیری از تخریب محیط زیست است. آموزش و آگاهی رسانی عمومی در مورد اهمیت حفظ آب های زلال و تشویق به گردشگری مسئولانه نیز نقش کلیدی دارد.

همکاری بین المللی برای مقابله با آلودگی های فرامرزی و حمایت از پروژه های تحقیقاتی برای درک بهتر اکوسیستم های آبی نیز ضروری است. حفاظت از آب های زلال نه تنها برای زیبایی آن ها، بلکه برای تضمین منابع آب آشامیدنی سالم، حفظ تنوع زیستی و پایداری اکوسیستم های جهانی حیاتی است. کشورهایی مانند نیوزلند و استرالیا در زمینه حفاظت از آب های خود پیشرو هستند.

تأثیر آب های زلال بر اکوسیستم

آب های زلال نقش محوری در سلامت و پایداری اکوسیستم های آبی دارند. شفافیت آب بالا به نور خورشید اجازه می دهد تا به اعماق بیشتری نفوذ کند. این نفوذ نور برای فرآیند فتوسنتز گیاهان آبزی، از جمله جلبک های میکروسکوپی و علف های دریایی که پایه زنجیره غذایی در بسیاری از اکوسیستم های آبی هستند، ضروری است. بدون نور کافی، این گیاهان نمی توانند رشد کنند و اکوسیستم به طور کلی آسیب می بیند.

وجود اکسیژن کافی نیز از نتایج کیفیت آب بالاست. آب های زلال معمولاً اکسیژن محلول بیشتری دارند که برای بقای ماهی ها، بی مهرگان و سایر موجودات آبزی حیاتی است. کاهش شفافیت آب به دلیل افزایش رسوبات یا رشد بیش از حد جلبک ها (که در نهایت می میرند و اکسیژن مصرف می کنند)، می تواند منجر به کاهش اکسیژن و مرگ و میر گسترده حیات دریایی شود.

آب های زلال شاخص مهمی از تنوع زیستی و سلامت کلی یک اکوسیستم هستند. آن ها محیطی ایده آل برای گونه های حساس به آلودگی فراهم می کنند و به عنوان زیستگاه های مهم برای پرورش و تغذیه بسیاری از گونه های در معرض خطر عمل می کنند. بنابراین، حفظ خلوص آب نه تنها برای زیبایی آن، بلکه برای بقای بی شمار گونه های گیاهی و جانوری و تعادل اکوسیستم های جهانی از اهمیت بالایی برخوردار است.

سوالات متداول

زلال ترین دریاچه جهان کجاست؟

زلال ترین دریاچه جهان، دریاچه بلو لیک (Blue Lake) یا وایکورو در پارک ملی نلسون لیکس نیوزلند است. شفافیت این دریاچه به قدری بالاست که دید در آن به عمق ۸۰ متری می رسد که آن را به شفاف ترین آب شیرین طبیعی شناخته شده در جهان تبدیل کرده است.

کدام کشورها دارای آب های بسیار زلال هستند؟

کشورهایی مانند مالدیو، فیلیپین (به ویژه پالاوَن و جزیره لیناپاکان)، پلی نزی فرانسه (بورا بورا)، کرواسی (دریاچه های پلیتویتسه)، نیوزلند، برزیل (بونیتو)، مکزیک (سینوته ها)، تایلند (کوه لیپه) و یونان به داشتن آب های بسیار زلال و شفاف شهرت دارند.

آیا آب های زلال همیشه برای شنا مناسب هستند؟

خیر، آب های زلال همیشه برای شنا مناسب نیستند. برخی از آب های زلال ممکن است بسیار سرد باشند، مانند چشمه های کوهستانی. همچنین، برخی مناطق ممکن است دارای جریان های قوی، حیات وحش خطرناک (مانند عروس دریایی یا کوسه) یا مقررات حفاظتی باشند که شنا را ممنوع می کند. همیشه باید به علائم هشدار دهنده و مقررات محلی توجه کرد.

چه عواملی باعث آلودگی آب های زلال می شوند؟

عوامل متعددی باعث آلودگی آب های زلال می شوند. از جمله مهم ترین آن ها می توان به ورود فاضلاب های شهری و کشاورزی، رواناب های حاوی آفت کش ها و کودهای شیمیایی، پلاستیک و زباله های جامد، نشت مواد نفتی و آلاینده های صنعتی اشاره کرد. این عوامل می توانند باعث افزایش رسوبات، رشد بی رویه جلبک ها و کاهش شفافیت آب شوند.

چگونه می توان به حفظ زلالی آب ها کمک کرد؟

برای حفظ زلالی آب ها می توان اقدامات مختلفی انجام داد. این اقدامات شامل کاهش مصرف پلاستیک، دفع صحیح زباله، حمایت از پروژه های تصفیه فاضلاب، کاهش استفاده از مواد شیمیایی در کشاورزی و خانه ها، شرکت در کمپین های پاکسازی محیط زیست و حمایت از مناطق حفاظت شده دریایی و رودخانه ای است. گردشگری مسئولانه نیز نقش مهمی دارد.

زلال ترین آب شیرین جهان در کجا یافت می شود؟

زلال ترین آب شیرین جهان در چشمه های آبی نیوزلند، به ویژه در منطقه بلو اسپرینگز (Blue Springs) در پوتارورو یافت می شود. آب این چشمه ها به دلیل فیلتراسیون طبیعی طولانی مدت از طریق سنگ های آتشفشانی، به خلوص و شفافیت بی نظیری دست یافته است.