ساخت یک شهر جدید در کنار فرودگاه

آیا فرودگاه ها تنها گذرگاه هایی برای پرواز هستند یا می توانند قلب تپنده یک شهر جدید باشند؟ دیگر فرودگاه ها فقط نقطه ای برای رسیدن یا رفتن نیستند؛ آنها در حال تبدیل شدن به اکوسیستم های پیچیده و خودکفا هستند که نه تنها سفر هوایی را آسان می کنند، بلکه نقشی محوری در توسعه اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی ایفا می کنند. این پدیده نوین که به آن «شهر فرودگاهی» یا «ایرتروپولیس» می گویند، چشم انداز آینده شهرسازی و ارتباطات جهانی را بازتعریف کرده است.

شهر فرودگاهی چیست؟ (مفهوم ایرتروپولیس)

مفهوم شهر فرودگاهی (Aerotropolis) فراتر از یک فرودگاه سنتی است؛ این یک کلان شهر پویاست که فرودگاه، هسته اصلی آن را تشکیل می دهد. در این مدل، فرودگاه تنها یک نقطه برای پرواز و فرود هواپیما نیست، بلکه به یک مرکز جامع و چندوجهی تبدیل می شود که فعالیت های تجاری، لجستیکی، صنعتی، مسکونی، تفریحی، و حتی آموزشی و درمانی را در اطراف خود جای می دهد. تصور کنید شهری که زندگی روزمره، کار و تفریح، همگی در فاصله ای کوتاه از باند فرودگاه قرار دارند و دسترسی بی نظیری به شبکه های هوایی و زمینی فراهم می کنند.

نظریه ایرتروپولیس برای نخستین بار توسط دکتر جان دی. کساردا (John D. Kasarda)، استاد دانشگاه کارولینای شمالی، مطرح شد. او پیش بینی کرد که در آینده، توسعه شهری نه تنها در کنار بنادر یا خطوط راه آهن، بلکه در حوالی فرودگاه های بزرگ نیز اتفاق خواهد افتاد. کساردا استدلال می کرد که اتصال پذیری هوایی، به ویژه برای تجارت با ارزش بالا و حساس به زمان، به یکی از مهم ترین عوامل در انتخاب مکان برای کسب وکارها تبدیل شده است.

تفاوت اساسی یک شهر فرودگاهی با فرودگاه های سنتی یا مناطق تجاری مجاور در وسعت و جامعیت آن است. یک فرودگاه سنتی عمدتاً بر ترمینال ها و باندهای پرواز متمرکز است و حداکثر شامل پارکینگ ها و چند هتل می شود. مناطق تجاری مجاور ممکن است تعدادی دفتر و انبار در خود جای دهند. اما یک ایرتروپولیس، مجموعه ای از امکانات گسترده است که شامل موارد زیر می شود:

• ترافیک هوایی و زیرساخت ها: باندهای متعدد، ترمینال های پیشرفته مسافری و باری.
• مراکز تجاری و کنفرانس: برج های اداری، مراکز نمایشگاهی و همایش های بین المللی که شرکت ها می توانند به راحتی به مشتریان و شرکای خود در سراسر جهان دسترسی داشته باشند.
• هتل ها و اقامتگاه ها: طیف وسیعی از هتل ها برای مسافران، خدمه پرواز، و همچنین بازدیدکنندگان تجاری و توریست ها.
• مناطق لجستیک و انبارداری: مراکز توزیع کالا، انبارهای هوشمند و امکانات گمرکی که امکان پردازش سریع و کارآمد محموله های هوایی را فراهم می کنند.
• پارک های فناوری و صنعتی: صنایعی که به سرعت و دسترسی جهانی نیاز دارند، مانند داروسازی، الکترونیک، و قطعات هوافضا.
• مناطق مسکونی: خانه ها و آپارتمان هایی برای کارکنان فرودگاه، شرکت های مستقر در شهر فرودگاهی و خانواده هایشان.
• امکانات تفریحی، آموزشی و درمانی: مراکز خرید، رستوران ها، پارک ها، مدارس و بیمارستان ها که نیازهای ساکنان و بازدیدکنندگان را برآورده می کنند.

این مولفه ها به هم پیوسته عمل می کنند تا فرودگاه را به یک کاتالیزور قدرتمند برای رشد و توسعه منطقه ای تبدیل کنند. فرودگاه در اینجا فقط یک ایستگاه نیست، بلکه یک مقصد است.

شهر فرودگاهی، فراتر از یک نقطه عبور و مرور، یک مقصد کامل و پویاست که تمام نیازهای زندگی، کار و تفریح را در خود جای داده و دسترسی بی نظیری به دنیای جهانی فراهم می کند.

دلایل و محرک های اصلی ساخت شهرهای جدید کنار فرودگاه

ایجاد شهرهای جدید در کنار فرودگاه ها، پدیده ای نیست که تصادفی رخ دهد، بلکه نتیجه نیازهای مبرم و چشم اندازهای بلندمدت در دنیای امروز است. محرک های متعددی در پشت این پروژه های عظیم شهرسازی قرار دارند که همگی به سمت یک هدف مشترک حرکت می کنند: خلق مراکز پویا و کارآمد که قادر به پاسخگویی به چالش های قرن ۲۱ باشند.

رشد اقتصادی و ایجاد قطب های تجاری

یکی از اصلی ترین دلایل ساخت شهرهای فرودگاهی، پتانسیل بی نظیر آنها برای رشد اقتصادی است. فرودگاه ها، به ویژه فرودگاه های بین المللی، دروازه هایی برای اتصال کشورها و مناطق به شبکه تجارت جهانی هستند. این اتصال پذیری هوایی به خودی خود ارزشمند است، اما با ایجاد یک شهر فرودگاهی، این ارزش چندین برابر می شود:

• جذب سرمایه گذاری: شهرهای فرودگاهی با ارائه زیرساخت های پیشرفته، دسترسی آسان به نیروی کار متخصص و محیطی تجاری پویا، سرمایه گذاران داخلی و خارجی را به خود جذب می کنند. صنایع با ارزش افزوده بالا مانند فناوری، داروسازی، خدمات مالی و تولیدات دقیق که به سرعت در حمل و نقل و لجستیک نیاز دارند، از این مزیت بهره مند می شوند.
• ایجاد فرصت های شغلی: توسعه چنین شهرهایی مستلزم نیروی کار عظیمی است. از ساخت و ساز تا خدمات فرودگاهی، مدیریت مراکز تجاری، رستوران ها، هتل ها و شرکت های فناوری، هزاران فرصت شغلی مستقیم و غیرمستقیم ایجاد می شود که می تواند به کاهش نرخ بیکاری و افزایش درآمد سرانه منطقه کمک کند.
• تبدیل شدن به مراکز لجستیکی و توزیع جهانی: موقعیت استراتژیک در کنار فرودگاه، این امکان را فراهم می کند که کالاها به سرعت و کارآمدی صادر و وارد شوند. این مراکز به قطب های توزیع منطقه ای و جهانی تبدیل می شوند و زنجیره تامین را برای کسب وکارها روان تر می سازند.

پاسخ به افزایش بی سابقه ترافیک هوایی و نیاز به زیرساخت های جامع تر

جهانی شدن و افزایش تقاضا برای سفر و تجارت هوایی، فرودگاه ها را به نقاطی بسیار پرتردد تبدیل کرده است. این افزایش ترافیک، فرودگاه ها را تحت فشار قرار می دهد تا فراتر از صرفاً ارائه خدمات پروازی فکر کنند. مسافران، شرکت ها و خدمه پرواز، نیاز به امکانات و خدماتی دارند که در گذشته تنها در مراکز شهری اصلی یافت می شد:

• ضرورت ارائه خدماتی فراتر از نیازهای پروازی صرف، مانند اقامت، کنفرانس ها، مراکز خرید لوکس و مراکز سرگرمی برای مسافرانی که پروازهای اتصال طولانی دارند یا قصد اقامت کوتاه دارند.
• کاهش بار از مراکز شهری پر ازدحام. با توسعه امکانات در اطراف فرودگاه، بخشی از بار ترافیکی و خدماتی از قلب شهرهای بزرگ کاسته می شود و کیفیت زندگی در هر دو منطقه بهبود می یابد.

پایداری، نوآوری و شهرهای هوشمند

در عصر حاضر، برنامه ریزی شهری بدون در نظر گرفتن اصول پایداری و نوآوری، کامل نیست. شهرهای فرودگاهی فرصتی بی نظیر برای طراحی از صفر و پیاده سازی آخرین دستاوردهای فناوری و زیست محیطی فراهم می کنند:

• معماری سبز و انرژی های تجدیدپذیر: طراحی ساختمان ها بر اساس اصول معماری پایدار، استفاده از مصالح سازگار با محیط زیست و بهره گیری از انرژی های خورشیدی، بادی و زمین گرمایی برای تأمین نیازهای انرژی شهر. هدف، کاهش ردپای کربن و دستیابی به خودکفایی انرژی است.
• سیستم های حمل و نقل هوشمند: پیاده سازی سیستم های حمل و نقل عمومی بدون راننده، وسایل نقلیه الکتریکی و بهینه سازی مسیرها برای کاهش ترافیک و آلودگی هوا. این سیستم ها نه تنها کارآمدتر هستند بلکه تجربه سفر را برای ساکنان و بازدیدکنندگان بهبود می بخشند.
• مدیریت بهینه منابع: استفاده از فناوری های هوشمند برای مدیریت بهینه آب، پسماند و سایر منابع. سیستم های بازیافت پیشرفته، تصفیه و بازاستفاده از آب خاکستری و سیستم های هوشمند آبیاری فضای سبز تنها بخشی از این تلاش ها هستند.

تقاضای مسکن و بهبود کیفیت زندگی

توسعه شهرهای فرودگاهی به خودی خود منجر به افزایش تقاضا برای مسکن می شود. این شهرها تلاش می کنند تا با ارائه محیطی جذاب، با دسترسی آسان به امکانات شهری و فرصت های شغلی، کیفیت زندگی بالایی را فراهم آورند:

• توسعه مناطق مسکونی مدرن با امکانات رفاهی کامل، پارک ها، مراکز آموزشی و درمانی که ساکنان احساس کنند در یک جامعه کامل زندگی می کنند.
• فراهم آوردن محیطی جذاب برای زندگی، کار و تفریح که فاصله زمانی بین خانه و محل کار را کاهش داده و ساعات بیشتری را برای استراحت و فعالیت های شخصی در اختیار افراد قرار می دهد.

نمونه های موفق و پیشگام جهانی

در سراسر جهان، پروژه های شهر فرودگاهی نه تنها از ایده های انتزاعی فراتر رفته اند، بلکه به واقعیت هایی ملموس تبدیل شده اند که نشان دهنده چشم انداز آینده شهرسازی و لجستیک جهانی هستند. هر یک از این نمونه ها، ویژگی ها و رویکردهای خاص خود را دارند که آن ها را منحصربه فرد می سازد.

شهر فرودگاهی اسلو (نروژ – OAC)

یکی از برجسته ترین و الهام بخش ترین نمونه ها، شهر فرودگاهی اسلو (Oslo Airport City یا OAC) در نروژ است. این پروژه با شعار اولین شهر فرودگاهی با بهینه سازی انرژی در حال توسعه است و به یکی از پیشگامان در زمینه پایداری و طراحی شهری هوشمند تبدیل شده است. فرودگاه بین المللی اسلو که با بیش از ۲۸ میلیون مسافر در سال ۲۰۲۳، پرترددترین فرودگاه نروژ محسوب می شود، در فاصله ۳۵ کیلومتری شمال شهر اسلو واقع شده است.

OAC در مساحتی حدود ۱۰۰ هکتار طراحی شده و پتانسیل توسعه تا ۱۰۰۰۰۰۰ متر مربع فضای تجاری، اداری، خدماتی و مسکونی را دارد. این شهر فرودگاهی شامل هتل ها، مراکز همایش، دفاتر شرکت های بزرگ، مناطق تجاری و خدماتی، رستوران ها، و امکانات ارتباطی و حمل ونقل پیشرفته خواهد بود. شرکت های معماری Haptic Architects و Nordic Office of Architecture که پیش تر در توسعه فرودگاه اسلو نقش داشتند، طراحی این شهر را بر عهده دارند.

وجه تمایز اصلی OAC، تعهد بی نظیر آن به پایداری است. این شهر کاملاً با انرژی های تجدیدپذیر تغذیه می شود و انرژی مازاد خود را به ساختمان های اطراف و شبکه های برق منطقه ای می فروشد. تمامی وسایل حمل ونقل درون شهری، الکتریکی و بدون راننده خواهند بود که این امر تأثیر بسزایی در کاهش آلودگی هوا و صوتی خواهد داشت. این پروژه بخشی از برنامه بلندمدت نروژ برای کاهش وابستگی به نفت و گذار به اقتصاد سبز و پایدار است.

انتظار می رود ساخت این شهر منجر به ایجاد ده ها هزار شغل در طول فرآیند ساخت و پس از تکمیل شود. در حالی که بخش های اولیه تا سال ۲۰۲۲ تکمیل شده اند، پیش بینی می شود کل پروژه تا سال ۲۰۵۰ به طور کامل به بهره برداری برسد و به نمادی از شهرسازی پایدار و هوشمند در قرن ۲۱ تبدیل شود.

فرودگاه بین المللی آل مکتوم (DWC) و شهر فرودگاهی دبی (Dubai World Central)

دبی همواره در پی تحقق رویاهای جاه طلبانه بوده است و پروژه شهر فرودگاهی دبی (Dubai World Central یا DWC) نمونه بارز این رویکرد است. این پروژه با محوریت فرودگاه بین المللی آل مکتوم، قصد دارد بزرگترین هاب هوایی و لجستیکی جهان را بسازد. فرودگاه آل مکتوم در حال حاضر با دو باند عملیاتی فعالیت می کند، اما طرح های توسعه آن شامل پنج باند موازی و ظرفیت پذیرش ۲۶۰ میلیون مسافر در سال و ۱۲ میلیون تن بار است. این ابعاد بی سابقه، آن را به نماد جاه طلبی دبی برای تبدیل شدن به فرودگاه و قطب جهانی آینده تبدیل کرده است.

شهر فرودگاهی دبی، فراتر از یک فرودگاه، یک شهر کامل برای یک میلیون نفر را در جنوب دبی شامل خواهد شد. این شهر ترکیبی از مناطق مسکونی، تجاری، لجستیکی، تفریحی و حتی یک شهر نمایشگاهی (Expo City) است. طراحی نمادین ترمینال جدید فرودگاه، الهام گرفته از چادرهای بادیه نشینان سنتی است و در عین حال، امکانات مدرن و تکنولوژی های پیشرفته را در خود جای داده است.

این پروژه نه تنها برای پاسخگویی به افزایش بی سابقه ترافیک هوایی دبی (که فرودگاه بین المللی دبی DXB را به شلوغ ترین هاب هوایی بین المللی جهان تبدیل کرده است) طراحی شده، بلکه برای ایجاد یک اکوسیستم اقتصادی جامع و پایدار برای آینده امارات متحده عربی است. دبی با این رویکرد، در حال ترسیم آینده ای است که در آن، اتصال پذیری هوایی، موتور محرک اصلی برای رشد و شکوفایی خواهد بود.

دیگر نمونه های برجسته

ایده شهر فرودگاهی تنها به اسلو و دبی محدود نمی شود. بسیاری از فرودگاه های بزرگ جهان در حال تکامل به سمت این مفهوم هستند:

• فرودگاه اسخیپول آمستردام (هلند): یکی از پیشگامان مفهوم ایرتروپولیس. اسخیپول به عنوان یک شهر فرودگاهی موفق در اروپا شناخته می شود که توانسته است با توسعه مراکز تجاری، اداری و لجستیکی در اطراف فرودگاه، کسب وکارهای متعددی را به خود جذب کند و به یک هاب قدرتمند برای تجارت و ترانزیت در اروپا تبدیل شود.
• فرودگاه بین المللی دالاس/فورت ورث (آمریکا): این فرودگاه با مساحت بسیار زیاد و موقعیت استراتژیک در مرکز ایالات متحده، نمادی از توسعه ایرتروپولیس در آمریکای شمالی است. اطراف آن شامل مناطق صنعتی، مراکز کنفرانس و هتل های متعدد است که به طور مداوم در حال توسعه هستند.
• پروژه های آتی در آسیا (چین و هند): کشورهای آسیایی با رشد اقتصادی خیره کننده و افزایش جمعیت، نیاز شدیدی به زیرساخت های نوین دارند. پروژه هایی مانند Zhengzhou Airport Economy Zone در چین و طرح های توسعه فرودگاه های جدید در هند، نشان دهنده روند رو به رشد ساخت شهرهای فرودگاهی در این منطقه از جهان هستند که بر پایه های لجستیک، تولید با ارزش افزوده بالا و فناوری بنا شده اند.

مزایا و چالش های ساخت شهرهای فرودگاهی

ساخت یک شهر جدید در کنار فرودگاه، هرچند چشم اندازهای درخشانی را ارائه می دهد، اما با مجموعه ای از مزایا و چالش های پیچیده همراه است. این پروژه ها نیازمند برنامه ریزی دقیق و مدیریت همه جانبه هستند تا بتوانند به اهداف بلندپروازانه خود دست یابند.

مزایا

شهرهای فرودگاهی پتانسیل متحول کنندگی بالایی دارند و مزایای قابل توجهی را به ارمغان می آورند:

1. افزایش رقابت پذیری منطقه ای و ملی: با تبدیل شدن به قطب های لجستیکی و تجاری، این شهرها می توانند جایگاه یک منطقه یا حتی یک کشور را در اقتصاد جهانی ارتقا دهند و به عنوان دروازه ای برای ورود سرمایه و فناوری عمل کنند.
2. تسهیل تجارت جهانی و اتصال پذیری بین المللی: دسترسی سریع و آسان به بازارهای جهانی، کاهش زمان حمل ونقل کالا و خدمات و تقویت ارتباطات بین المللی برای کسب وکارها.
3. ایجاد فرصت های بی نظیر برای تحقیق و توسعه: تجمع شرکت های فناوری، لجستیکی و تولیدی در یک منطقه، فرصت های همکاری و نوآوری را در حوزه های جدید افزایش می دهد و به ایجاد پارک های فناوری و مراکز تحقیقاتی کمک می کند.
4. کاهش نیاز به سفرهای طولانی و شلوغی در مراکز شهری: با فراهم آوردن امکانات کامل (مسکونی، تجاری، تفریحی) در نزدیکی فرودگاه، نیاز مردم برای سفرهای روزانه به مرکز شهر کاهش یافته و از ازدحام ترافیک کاسته می شود. این امر به بهبود کیفیت زندگی ساکنان و کاهش زمان رفت وآمد کمک می کند.

چالش ها

در کنار مزایای فراوان، ساخت شهرهای فرودگاهی با چالش های عمده ای نیز روبرو است که باید به دقت مورد توجه قرار گیرند:

1. هزینه های گزاف و پیچیدگی های مالی: این پروژه ها نیازمند سرمایه گذاری های عظیم و چند میلیارد دلاری هستند که اغلب نیازمند ترکیبی از بودجه دولتی، سرمایه گذاری خصوصی و مشارکت های بین المللی است. بازگشت سرمایه ممکن است زمان بر باشد و پیچیدگی های مالی فراوانی دارد.
2. مسائل زیست محیطی: فرودگاه ها ذاتاً با چالش های زیست محیطی مانند آلودگی صوتی ناشی از پروازها، آلودگی هوا (ناشی از سوخت هواپیما و ترافیک زمینی) و تأثیرات بر زیستگاه های طبیعی مجاور مواجه هستند. برنامه ریزی شهر فرودگاهی باید شامل راهکارهای جامع برای مدیریت این آلودگی ها و کاهش ردپای کربن باشد.
3. موانع قانونی و نظارتی: ساخت یک شهر جدید در کنار فرودگاه نیازمند هماهنگی بی سابقه ای میان نهادهای مختلف دولتی (وزارت حمل ونقل، شهرسازی، محیط زیست) و خصوصی است. مسائل مربوط به مالکیت زمین، مجوزهای ساخت وساز، مقررات زیست محیطی و امنیتی می تواند بسیار پیچیده باشد.
4. تأثیرات اجتماعی: جابجایی احتمالی جمعیت بومی برای توسعه زمین، تغییرات فرهنگی و اجتماعی در مناطق مجاور و نیاز به تضمین عدالت اجتماعی برای همه ذی نفعان، از جمله چالش های اجتماعی این پروژه هاست.
5. مدیریت ترافیک و زیرساخت ها: با توجه به افزایش تردد مسافر و بار، برنامه ریزی جامع برای سیستم های حمل ونقل درون و برون شهری، از جمله جاده ها، خطوط ریلی و سیستم های حمل ونقل عمومی هوشمند، حیاتی است تا از ایجاد ترافیک و ازدحام جلوگیری شود.

هرچند شهرهای فرودگاهی موتورهای قدرتمندی برای رشد اقتصادی و نوآوری هستند، اما موفقیت آنها به توانایی مدیریت دقیق چالش های مالی، زیست محیطی و اجتماعی بستگی دارد.

آینده شهرهای فرودگاهی: دروازه های ورود به عصر جدید

شهرهای فرودگاهی، دیگر تنها یک ایده نظری نیستند؛ آنها به سرعت در حال تبدیل شدن به یکی از مدل های اصلی توسعه شهری در سراسر جهان هستند. روند رو به رشد جهانی، نشان دهنده تکامل مفهوم ایرتروپولیس از یک فرودگاه توسعه یافته به یک مرکز کامل شهری است که در آینده نیز ادامه خواهد داشت.

با پیشرفت های شگرف در فناوری، شهرهای فرودگاهی آینده حتی هوشمندتر و یکپارچه تر خواهند شد. نقش کلیدی فناوری های هوشمند، هوش مصنوعی، اینترنت اشیا و داده های بزرگ در طراحی، مدیریت و عملکرد این شهرها بیش از پیش پررنگ خواهد شد. از سیستم های مدیریت ترافیک خودکار و ساختمان های هوشمند که مصرف انرژی را بهینه می کنند تا سامانه های امنیتی مبتنی بر هوش مصنوعی و خدمات شخصی سازی شده برای مسافران، همه چیز تحت تاثیر این تحولات قرار خواهد گرفت.

شهرهای فرودگاهی نقش محوری در تحول صنعت گردشگری و تجارت جهانی ایفا خواهند کرد. آنها به عنوان دروازه های اصلی ورود و خروج، نه تنها سفر را آسان تر می کنند، بلکه به خودی خود به مقاصد گردشگری و مراکز تجاری مهمی تبدیل خواهند شد. تصور کنید که برای یک کنفرانس بین المللی، نیازی به سفر به قلب شهر نباشید؛ همه چیز در شهر فرودگاهی، با دسترسی بی نظیر به سراسر جهان، فراهم است.

اما آیا شهرهای فرودگاهی، مدل شهری غالب آینده خواهند بود؟ پاسخ به این سوال پیچیده است. در حالی که آنها راه حلی قدرتمند برای چالش های شهرنشینی، لجستیک و ارتباطات جهانی ارائه می دهند، اما نمی توانند جایگزین تمام انواع شهرها شوند. با این حال، می توان انتظار داشت که در آینده، تعداد بیشتری از کلان شهرهای جهان دارای یک «قلب فرودگاهی» باشند؛ جایی که فعالیت های اقتصادی، تجاری و حتی زندگی روزمره، حول محور اتصال پذیری هوایی شکل می گیرد.

نتیجه گیری

ساخت یک شهر جدید در کنار فرودگاه، یا همان مفهوم «شهر فرودگاهی»، پدیده ای است که نقش فرودگاه ها را از صرفاً گذرگاه های هوایی به موتورهای محرک اقتصادی و مراکز توسعه پایدار شهری ارتقا داده است. این شهرها با بهره گیری از موقعیت استراتژیک فرودگاه، فرصت های بی نظیری برای جذب سرمایه، ایجاد شغل، و ارتقای رقابت پذیری منطقه ای و ملی فراهم می کنند.

همان گونه که در نمونه های موفق جهانی مانند شهر فرودگاهی اسلو و دبی دیدیم، این پروژه ها با تمرکز بر پایداری، نوآوری و پیاده سازی فناوری های هوشمند، به سمت آینده ای سبزتر و کارآمدتر حرکت می کنند. با وجود چالش های فراوان از جمله هزینه های گزاف و مسائل زیست محیطی، مزایای بلندمدت این شهرها انکارناپذیر است.

شهرهای فرودگاهی تنها پروژه های زیرساختی نیستند، بلکه نمادی از آینده شهرسازی، اقتصاد جهانی و زندگی پایدار هستند. آنها نشان می دهند که چگونه می توان با دیدی نوآورانه و برنامه ریزی جامع، نه تنها به نیازهای روزافزون جمعیت شهری پاسخ داد، بلکه کیفیت زندگی را بهبود بخشید و دروازه های جدیدی را به سوی عصر جدیدی از ارتباطات و همکاری های جهانی گشود. در آینده ای نه چندان دور، فرودگاه ها نه تنها دروازه ورود به یک شهر، بلکه خود یک شهر کامل و پویا خواهند بود.