چگونه علائم پارکینسون را در افراد مسن شناسایی کنیم؟

به گزارش تفریحبار هنگامی که سطح دوپامین شما کاهش می یابد باعث می شود که مغزتان به روش های غیرعادی عمل کند و در نهایت منجر به اختلال در حرکت و موارد دیگر می شود.

بیماری پارکینسون حدود یک درصد از افراد بالای ۶۰ سال و پنج درصد از افراد بالای ۸۵ سال را مبتلا می کند. این اختلال معمولاً پس از ۶۰ سالگی ظاهر می شود.

هنوز نکات زیادی در مورد بیماری پارکینسون برای یادگیری وجود دارد و متاسفانه هنوز درمانی برای آن وجود ندارد. بسیاری از اشکال درمان بیماری فقط علائم را مدیریت می کنند و علت دقیق پارکینسون هنوز مشخص نیست.

دانشمندان بر این باورند که عواملی مانند ژن ها و قرار گرفتن در معرض سموم خاص ممکن است احتمال ابتلا به پارکینسون را افزایش دهد. آنها همچنین وجود نوع خاصی از پروتئین موجود در مغز را با بیماری پارکینسون مرتبط کرده اند.

همچنین می دانیم که افراد جوان به ندرت پارکینسون را تجربه می کنند. در عین حال داشتن یکی از بستگان مبتلا به پارکینسون خطر ابتلا به آن را افزایش می دهد و احتمال ابتلای مردان نیز بیشتر از زنان است.

در ابتدا علائم پارکینسون ممکن است نامحسوس باشد. علائم معمولاً از یک طرف بدن شما شروع می شوند و حتی زمانی که به کل بدن شما پیشرفت می کنند در یک سمت بیشتر وجود دارند.

این علائم می تواند شامل موارد زیر باشد:

– لرزش: ممکن است متوجه شوید که یکی از اندام های شما معمولاً یک دست شروع به لرزیدن می کند. گاهی اوقات انگشت شست و اشاره خود را به هم می مالید یا حتی زمانی که آرام هستید شروع به لرزیدن می کنید.

– حرکت آهسته: با پیشرفت علائم پارکینسون ممکن است متوجه شوید که حرکات شما کند شده است. کارهای معمولی ممکن است چالش برانگیز شوند یا انجام دادن آنها زمان بیشتری نسبت به گذشته نیاز داشته باشد. همچنین ممکن است راه رفتن سخت شود.

– ماهیچه های سفت: ممکن است قسمت هایی از عضلات بدن شما سفت شوند. این وضعیت میزان حرکت شما را محدود می کند و ممکن است دردناک باشد.

– مشکلات تعادل و وضعیت بدن: ممکن است کمرتان خمیده شود و تعادل خود را از دست بدهید.

– مشکلات گفتاری: صدای شما ممکن است یکنواخت تر آرام تر یا سریع تر شود. همچنین ممکن است قبل از صحبت کردن مکث کنید.

– مشکلات نوشتاری: پارکینسون می تواند روی توانایی نوشتن شما تأثیر بگذارد. می تواند دستخط شما را متفاوت جلوه دهد و نوشتن سریع را سخت تر کند.

– مسائل عاطفی: برخی از افراد مبتلا به پارکینسون مشکلاتی مانند افسردگی یا سایر تغییرات عاطفی را تجربه می کنند.

– مشکل در بلع: ممکن است بلع دشوارتر و منجر به تجمع بزاق شود.

– مشکلات دفع ادرار و مدفوع: برخی از افراد مشکلاتی در دستگاه ادراری یا یبوست را تجربه می کنند.

– مشکلات خواب: افراد مبتلا به پارکینسون اغلب با خواب و بیدار شدن در شب مشکل دارند.

– مشکلات جویدن و خوردن: موارد پیشرفته تر پارکینسون بر حرکات دهان تأثیر می گذارد و غذا خوردن سخت می شود.

به گزارش «وب ام دی» شروع علائم در افراد مختلف متفاوت است. می تواند مانند علائم طبیعی پیری به نظر برسد زیرا علائم به تدریج ظاهر می شوند. ممکن است در ابتدا لرزش خفیفی در دست خود احساس کنید یا مشکلات حرکتی داشته باشید یا ممکن است آهسته تر صحبت کنید.

به گفته متخصصان بسیاری از افراد ابتدا احساس سفتی لرزش مشکلات خواب یبوست از دست دادن بویایی یا پاهای بی قرار قبل از هر علامت دیگری دارند.

توصیه می شود هر فردی که علائم مشابه را دارد باید با مراجعه به پزشک از ابتلا یا عدم ابتلای خود به این بیماری مطمئن شود.

چه عواملی می توانند علائم پارکینسون را تشدید کنند؟

در صورت ابتلا به پارکینسون مواردی وجود دارند که می توانند این بیماری را بدتر کنند. این عوامل عبارتند از:

۱. استرس: واکنش طبیعی بدن به استرس شامل افزایش تنش عضلانی و بالا رفتن ضربان قلب است که می تواند باعث تشدید لرزش و سفتی عضلات در افراد مبتلا به بیماری پارکینسون شود.

تکنیک های مدیریت استرس مانند تمرکز حواس مدیتیشن و تمرین های تمدد اعصاب می توانند با تقویت و آرام کردن سیستم عصبی به کاهش این اثرات کمک کنند.

۲. کم خوابی: خواب ناکافی یا بی کیفیت ریتم طبیعی بدن را مختل می کند و منجر به افزایش خستگی و بدتر شدن علائم حرکتی در افراد مبتلا به بیماری پارکینسون می شود. فراهم کردن زمینه خواب خوب و رسیدگی به اختلالات خواب با کمک پزشک برای مدیریت علائم پارکینسون بسیار مهم است.

۳. بیماری یا عفونت: هر گونه بیماری یا عفونت می تواند استرس بیشتری را بر بدن وارد کند و منجر به بدتر شدن موقت علائم پارکینسون شود. برای افراد مبتلا به بیماری پارکینسون مهم است که به سرعت به هر گونه بیماری یا عفونت رسیدگی کنند و مراقب حفظ سلامت کلی خود باشند.

۴. زمان یا دُز دارو: زمان و دز مناسب داروها برای مدیریت موثر علائم پارکینسون ضروری است. اگر داروها طبق دستور مصرف نشوند در کنترل علائم ممکن است نوسان رخ دهد.

۵. تغذیه نامناسب: سوءتغذیه یا کم آبی می تواند بر جذب دارو و سلامت کلی تأثیر بگذارد و به طور بالقوه علائم پارکینسون را بدتر کند. حفظ یک رژیم غذایی متعادل متشکل از غذاهای مغذی می تواند موثر باشد و اثربخشی داروهای پارکینسون را افزایش دهد.

۶. عدم تحرک: فقدان فعالیت بدنی می تواند به سفتی و ضعف عضلانی و بدتر شدن علائم حرکتی کمک کند. این در حالی است که ورزش منظم و حرکات کششی می تواند به بهبود تحرک تعادل و عملکرد کلی بدن کمک کند. ترشح اندورفین در نتیجه ورزش نیز می تواند به کاهش علائم افسردگی و اضطراب یاری برساند.

۷. داروهای خاص: برخی داروهای خاص مانند داروهای ضد روان پریشی ضد تهوع و ضد افسردگی می توانند با سطح دوپامین تداخل کرده یا علائم حرکتی را تشدید کنند.

پایان خبر تفریحبار