ارزهای وابسته به ترون

ترون (TRX) یک اکوسیستم بلاکچین غیرمتمرکز است که هدف اصلی آن ایجاد یک اینترنت غیرمتمرکز و بستری برای اشتراک گذاری محتوا در حوزه سرگرمی است. این پروژه با رمزارز بومی خود، یعنی ترونیکس با نماد TRX، به کاربران امکان می دهد تا محتوا را بدون واسطه منتشر کرده و مصرف کنند. ترون به دلیل سرعت بالای تراکنش ها (حدود ۲۰۰۰ تراکنش در ثانیه) و کارمزد نزدیک به صفر، مورد توجه بسیاری از توسعه دهندگان و کاربران قرار گرفته است.

این شبکه با هدف رفع محدودیت های پلتفرم های متمرکز سنتی، فضایی را فراهم آورده که در آن تولیدکنندگان محتوا، هنرمندان و توسعه دهندگان برنامه های غیرمتمرکز (DApps) می توانند به طور مستقیم با مخاطبان خود در تعامل باشند. فلسفه اصلی ترون، بازگرداندن کنترل محتوا و داده ها به دست کاربران و حذف واسطه هایی است که معمولاً بخش قابل توجهی از درآمد تولیدکنندگان را به خود اختصاص می دهند. این رویکرد، نه تنها به افزایش درآمد سازندگان کمک می کند، بلکه باعث شفافیت و عدالت بیشتر در اکوسیستم محتوایی می شود.

معرفی شبکه ترون

شبکه ترون، یک پلتفرم غیرمتمرکز مبتنی بر بلاکچین است که در سال ۲۰۱۷ توسط جاستین سان، کارآفرین برجسته چینی، راه اندازی شد. این شبکه در ابتدا با هدف ایجاد انقلابی در صنعت سرگرمی و محتوا پا به عرصه گذاشت و قصد داشت تا مدل های سنتی توزیع محتوا را با رویکردی غیرمتمرکز بازتعریف کند. ترون با الهام از اتریوم، امکان ایجاد قراردادهای هوشمند و برنامه های غیرمتمرکز را فراهم می آورد، اما با تمرکز بر مقیاس پذیری و سرعت بالا در پردازش تراکنش ها، خود را از بسیاری از رقبای خود متمایز ساخته است.

یکی از ویژگی های برجسته ترون، توانایی آن در مدیریت حجم بالای تراکنش ها با هزینه ای ناچیز است. در حالی که شبکه هایی مانند بیت کوین و اتریوم با چالش هایی در زمینه سرعت و کارمزد تراکنش ها مواجه هستند، ترون توانسته است با بهره گیری از معماری خاص خود، به عملکردی چشمگیر دست یابد. این قابلیت، ترون را به گزینه ای جذاب برای توسعه دهندگانی تبدیل کرده که به دنبال ساخت برنامه های کاربردی با مقیاس پذیری بالا و تجربه کاربری روان هستند. علاوه بر این، ترون بستری برای ساخت و انتشار توکن های غیرمثلی (NFT) نیز فراهم آورده است که بسیاری از هنرمندان و خلاقان از آن برای عرضه آثار دیجیتالی خود استفاده می کنند.

هدف نهایی ترون، فراتر از یک پلتفرم محتوایی، تبدیل شدن به زیرساخت اینترنت غیرمتمرکز است. این پروژه با جذب جامعه ای فعال از توسعه دهندگان و کاربران، به طور مداوم در حال گسترش قابلیت ها و کاربردهای خود است. از پشتیبانی از سیستم های پرداخت گرفته تا میزبانی برنامه های پیچیده، ترون سعی دارد یک اکوسیستم جامع و خودکفا را برای عصر جدید اینترنت فراهم آورد. این چشم انداز بلندپروازانه، ترون را در مسیر رقابت با غول های فناوری و شبکه های بلاکچین قدرتمند قرار داده است.

تاریخچه

پروژه ترون در سپتامبر سال ۲۰۱۷ توسط جاستین سان، کارآفرین جوان و موفق چینی، تأسیس شد. سان که پیش از این در پروژه های دیگری نیز فعالیت داشت، با تیمی از متخصصان و توسعه دهندگان با تجربه، از جمله افرادی که سابقه کار در شرکت های بزرگی مانند علی بابا، تنسنت و بایدو را داشتند، ترون را با هدف ایجاد یک شبکه بلاکچینی برای محتوای دیجیتال و سرگرمی بنا نهاد. در ابتدا، رمزارز ترونیکس (TRX) به عنوان یک توکن ERC-20 بر روی بلاکچین اتریوم منتشر شد، که این رویکرد به تیم ترون اجازه داد تا از زیرساخت های موجود اتریوم برای توسعه اولیه و جذب سرمایه استفاده کند.

نقطه عطف مهم در تاریخ ترون، راه اندازی شبکه اصلی (Mainnet) آن در تاریخ ۲۵ ژوئن ۲۰۱۸ بود. این رویداد که طرفداران ترون آن را روز استقلال ترون می نامند، نشان دهنده جدایی ترون از بلاکچین اتریوم و مهاجرت به شبکه مستقل خود بود. این اقدام به ترون امکان داد تا کنترل کامل بر پروتکل و معماری خود داشته باشد و بهینه سازی های لازم را برای دستیابی به اهداف بلندپروازانه اش انجام دهد. پس از راه اندازی شبکه اصلی، ترون توانست به سرعت رشد کند و در ماه مه ۲۰۱۹، رکورد تعداد تراکنش های بیت کوین را در مدت ۳۱۹ روز بشکند، که بیت کوین برای رسیدن به آن ده سال زمان صرف کرده بود.

عرضه اولیه سکه (ICO) TRX در اوت ۲۰۱۷ برگزار شد و ترون توانست بیش از ۷۰ میلیون دلار سرمایه اولیه جذب کند. در این عرضه اولیه، قیمت هر واحد TRX معادل ۰.۰۰۱۹ دلار بود. از آن زمان، ترون به طور مداوم در حال توسعه و گسترش اکوسیستم خود بوده است. این پروژه با جذب شرکای تجاری و سرمایه گذاران متعدد و همچنین خرید و ادغام شرکت هایی مانند بیت تورنت (BitTorrent)، کوین پلی (CoinPlay) و استیمیت (Steemit)، نفوذ خود را در حوزه های مختلف محتوای دیجیتال و شبکه های اجتماعی غیرمتمرکز افزایش داده است. در دسامبر ۲۰۲۱، جاستین سان از سمت مدیرعاملی بنیاد ترون استعفا داد تا ترون به سمت غیرمتمرکزتر شدن پیش برود و مدیریت آن به سازمان خودگردان غیرمتمرکز (DAO) ترون واگذار شد.

ارز دیجیتال ترون چگونه کار می کند؟

ارز دیجیتال ترون (TRX) به عنوان رمزارز بومی شبکه ترون، نقش حیاتی در عملکرد این بلاکچین ایفا می کند. سازوکار ترون بر اساس یک معماری سه لایه طراحی شده است که هر لایه وظایف مشخصی را بر عهده دارد و به شبکه اجازه می دهد تا با کارایی بالا و مقیاس پذیری مناسب فعالیت کند. این سه لایه شامل لایه ذخیره سازی، لایه مرکزی یا هسته و لایه اپلیکیشن هستند که همگی با زبان برنامه نویسی جاوا توسعه یافته اند و به ترون اجازه می دهند تا به اهداف خود در زمینه غیرمتمرکزسازی و توزیع محتوا دست یابد.

این معماری چند لایه، امکان تفکیک وظایف و بهینه سازی عملکرد هر بخش را فراهم می کند. به عنوان مثال، جداسازی لایه ذخیره سازی از لایه اجرای قراردادهای هوشمند، به افزایش امنیت و پایداری شبکه کمک شایانی می کند. همچنین، لایه اپلیکیشن با فراهم آوردن ابزارهای لازم برای توسعه دهندگان، نقش مهمی در گسترش برنامه های کاربردی و جذب کاربران جدید به اکوسیستم ترون دارد. این ساختار منعطف و قدرتمند، ترون را قادر می سازد تا در آینده نیز با نیازهای رو به رشد دنیای بلاکچین سازگار شده و قابلیت های جدیدی را به پلتفرم خود اضافه کند.

درک این لایه ها برای هر کسی که به دنبال سرمایه گذاری یا توسعه در شبکه ترون است، ضروری است. این ساختار نه تنها نشان دهنده پیچیدگی و پایداری فنی ترون است، بلکه پتانسیل بالای آن را برای نوآوری و گسترش در آینده نیز آشکار می سازد. با پیشرفت تکنولوژی و افزایش تقاضا برای راهکارهای غیرمتمرکز، معماری ترون می تواند نقش کلیدی در موفقیت بلندمدت این پروژه ایفا کند و آن را به یکی از بازیگران اصلی در عرصه بلاکچین تبدیل نماید.

لایه ذخیره (Storage Layer)

لایه ذخیره، پایین ترین سطح معماری ترون را تشکیل می دهد و وظیفه اصلی آن، محافظت و مدیریت داده های شبکه است. این لایه با استفاده از نظریه دیتابیس و مکانیزم های پیشرفته ذخیره سازی، اطمینان حاصل می کند که تمامی اطلاعات مربوط به بلاکچین ترون، از جمله داده های تراکنش ها، قراردادهای هوشمند و وضعیت حساب ها، به صورت امن و با برنامه ریزی دقیق ذخیره شوند. این لایه شامل دو بخش اصلی است: ذخیره سازی بلاک ها و ذخیره سازی وضعیت. ذخیره سازی بلاک ها به نگهداری تاریخچه کامل تراکنش ها و بلوک های تولید شده می پردازد، در حالی که ذخیره سازی وضعیت، اطلاعات لحظه ای و کنونی شبکه را شامل می شود.

این لایه نقش حیاتی در پایداری و امنیت شبکه ایفا می کند. با تضمین دسترسی سریع و امن به داده ها، لایه ذخیره به سایر لایه ها اجازه می دهد تا وظایف خود را به درستی انجام دهند. به عنوان مثال، لایه هسته برای اجرای قراردادهای هوشمند به داده های ذخیره شده در این لایه نیاز دارد. همچنین، پایداری داده ها در برابر حملات و خرابی ها از طریق مکانیزم های توزیع شده و تکرار داده ها در سراسر شبکه تضمین می شود. این رویکرد، ترون را در برابر از دست رفتن اطلاعات مقاوم می سازد و به آن امکان می دهد تا به عنوان یک پلتفرم قابل اعتماد برای برنامه های غیرمتمرکز عمل کند.

مدیریت کارآمد داده ها در لایه ذخیره سازی، یکی از دلایل اصلی سرعت بالای تراکنش ها در شبکه ترون است. با بهینه سازی فرآیندهای ذخیره سازی و بازیابی اطلاعات، ترون می تواند هزاران تراکنش را در ثانیه پردازش کند، که این موضوع آن را به یکی از سریع ترین بلاکچین های موجود تبدیل کرده است. این قابلیت، به ویژه برای کاربردهای نیازمند به سرعت بالا مانند بازی های بلاکچینی و پلتفرم های پخش محتوا، بسیار حائز اهمیت است و تجربه کاربری بهتری را برای استفاده کنندگان از اکوسیستم ترون فراهم می آورد.

لایه مرکزی یا هسته (Core Layer)

لایه مرکزی یا هسته (Core Layer) به عنوان مغز متفکر شبکه ترون عمل می کند و مسئولیت اجرای قراردادهای هوشمند و مدیریت منطق کسب وکار برنامه های غیرمتمرکز را بر عهده دارد. در این لایه، ماشین مجازی ترون (TVM) قرار گرفته است که یک محیط اجرایی سازگار با ماشین مجازی اتریوم (EVM) ارائه می دهد. این سازگاری به توسعه دهندگان اجازه می دهد تا قراردادهای هوشمند نوشته شده به زبان های برنامه نویسی جاوا و سالیدیتی را به راحتی بر روی شبکه ترون پیاده سازی کنند. ماشین مجازی ترون، کدهای قراردادهای هوشمند را تفسیر و اجرا می کند و اطمینان حاصل می کند که عملیات به صورت دقیق و غیرقابل تغییر انجام شوند.

وظایف اصلی این لایه شامل مدیریت حساب ها، تراکنش ها و قراردادهای هوشمند است. هنگامی که یک تراکنش یا فراخوانی قرارداد هوشمند انجام می شود، لایه هسته آن را پردازش کرده و تغییرات لازم را در وضعیت شبکه اعمال می کند. این لایه همچنین مسئولیت اعتبارسنجی تراکنش ها و بلوک ها را بر عهده دارد که توسط نمایندگان فوق العاده (Super Representatives) انجام می شود. نمایندگان فوق العاده با استفاده از الگوریتم اجماع اثبات سهام نیابتی (DPoS)، بلوک های جدید را تولید و به زنجیره اضافه می کنند و لایه هسته این فرآیند را مدیریت می کند.

علاوه بر این، لایه هسته شامل ماژول های مختلفی برای مدیریت پهنای باند و انرژی در شبکه است. در ترون، کاربران برای انجام تراکنش ها و اجرای قراردادهای هوشمند نیازی به پرداخت کارمزد مستقیم ندارند، بلکه از منابعی به نام پهنای باند و انرژی استفاده می کنند که با استیکینگ توکن TRX به دست می آیند. لایه هسته مسئول تخصیص و مدیریت این منابع است تا از سوءاستفاده و حملات اسپم در شبکه جلوگیری شود. این سیستم منابع، به ترون امکان می دهد تا تراکنش های رایگان یا با کارمزد بسیار پایین را برای کاربران فراهم آورد و تجربه کاربری روان تری را ارائه دهد.

لایه اپلیکیشن یا برنامه (Application Layer)

لایه اپلیکیشن یا برنامه (Application Layer) بالاترین سطح در معماری سه لایه شبکه ترون است و به عنوان رابط کاربری و بستر اصلی برای تعامل کاربران و توسعه دهندگان با اکوسیستم ترون عمل می کند. این لایه، محیطی را برای ایجاد و اجرای برنامه های غیرمتمرکز (DApps)، کیف پول های دیجیتال، و سایر ابزارهای کاربردی فراهم می آورد. توسعه دهندگان با استفاده از رابط های برنامه نویسی کاربردی (API) و کیت های توسعه نرم افزار (SDK) که توسط ترون ارائه می شوند، می توانند به راحتی برنامه های خود را بر روی این شبکه توسعه داده و منتشر کنند.

هدف اصلی این لایه، تسهیل فرآیند توسعه و استقرار DApps است. با فراهم آوردن ابزارهای قدرتمند و مستندات جامع، ترون توسعه دهندگان را تشویق می کند تا ایده های خلاقانه خود را در زمینه های مختلف مانند بازی، پلتفرم های محتوایی، امور مالی غیرمتمرکز (DeFi) و توکن های غیرمثلی (NFT) به واقعیت تبدیل کنند. این لایه همچنین مسئولیت پشتیبانی از استانداردهای توکن سازی ترون مانند TRC-10 و TRC-20 را بر عهده دارد که به توسعه دهندگان اجازه می دهد توکن های اختصاصی خود را با قابلیت های سفارشی ایجاد کنند. این توکن ها می توانند برای موارد استفاده متنوعی در داخل DApp ها و فراتر از آن به کار روند.

توسعه دهندگان و مهندسان نرم افزار در لایه اپلیکیشن با یکدیگر تعاملات موثری برقرار می کنند و با همکاری هم، به بهبود و گسترش قابلیت های شبکه کمک می نمایند. این لایه همچنین شامل ماژول هایی برای مدیریت هویت دیجیتال و احراز هویت کاربران است که امنیت و حریم خصوصی را در تعاملات غیرمتمرکز تضمین می کند. در نهایت، لایه اپلیکیشن، پل ارتباطی میان فناوری پیچیده بلاکچین و کاربران نهایی است و با ارائه یک تجربه کاربری ساده و قابل دسترس، به گسترش پذیرش و استفاده از ترون در مقیاس وسیع کمک می کند. این لایه، جایی است که نوآوری ها به واقعیت می پیوندند و کاربران می توانند از مزایای واقعی یک اینترنت غیرمتمرکز بهره مند شوند.

انواع گره های ترون

در شبکه ترون، گره ها (Nodes) نقش اساسی در حفظ و پایداری بلاکچین ایفا می کنند. این گره ها وظایف مختلفی از جمله ذخیره سازی داده ها، اعتبارسنجی تراکنش ها و ارائه خدمات API را بر عهده دارند. معماری گره های ترون به گونه ای طراحی شده است که مقیاس پذیری و کارایی شبکه را افزایش دهد. در ترون، انواع مختلفی از گره ها وجود دارند که هر کدام عملکرد و وظیفه خاصی را در شبکه ایفا می کنند. درک تفاوت های میان این گره ها برای توسعه دهندگان، اعتبارسنج ها و حتی کاربران عادی که می خواهند با شبکه تعامل داشته باشند، حائز اهمیت است.

این تنوع در انواع گره ها، به ترون امکان می دهد تا با نیازهای مختلف کاربران و توسعه دهندگان سازگار شود. به عنوان مثال، یک توسعه دهنده ممکن است به یک گره کامل برای دسترسی به تمام داده های بلاکچین نیاز داشته باشد، در حالی که یک کاربر عادی ممکن است تنها به یک گره سبک برای انجام تراکنش های ساده اکتفا کند. این انعطاف پذیری، به بهبود کارایی کلی شبکه و کاهش بار بر روی گره های اصلی کمک می کند. در ادامه به معرفی و توضیح هر یک از این گره ها می پردازیم تا درک بهتری از نقش آن ها در اکوسیستم ترون حاصل شود.

توجه به این نکته مهم است که با گذشت زمان و تکامل شبکه ترون، برخی از انواع گره ها ممکن است دستخوش تغییر شوند یا وظایف آن ها توسط گره های دیگر ادغام شود. به عنوان مثال، همانطور که در مستندات رسمی ترون ذکر شده، گره Solidity به تنهایی منسوخ شده و وظایف آن اکنون توسط گره Full Node پشتیبانی می شود. بنابراین، همواره باید به آخرین مستندات رسمی برای اطلاعات دقیق و به روز درباره ساختار گره های ترون مراجعه کرد تا از صحت اطلاعات اطمینان حاصل شود.

Full Node

یک Full Node یا گره کامل در شبکه ترون، نسخه ای کامل از تمامی داده های بلاکچین را نگهداری می کند. این گره ها به طور مداوم با شبکه همگام سازی می شوند و اطلاعات را در زمان واقعی به روزرسانی می کنند. وظیفه اصلی یک Full Node، اعتبارسنجی تمامی تراکنش ها و بلوک ها بر اساس قوانین پروتکل ترون است. این گره ها اطمینان حاصل می کنند که تمامی تراکنش های موجود در بلاکچین معتبر بوده و هیچگونه تقلب یا دستکاری در داده ها صورت نگرفته است. علاوه بر این، Full Node قابلیت انتشار تراکنش ها به سایر گره های شبکه را دارد و به عنوان یک نقطه اتصال حیاتی برای سایر کاربران و برنامه ها عمل می کند.

یکی دیگر از خدمات مهمی که Full Node ارائه می دهد، سرویس API (Application Programming Interface) است. این API به توسعه دهندگان و برنامه های کاربردی امکان می دهد تا با شبکه ترون تعامل داشته باشند. از طریق این API، می توانند اطلاعات مربوط به بلاکچین را دریافت کنند، وضعیت حساب ها را بررسی نمایند، تراکنش ها را ارسال کنند و با قراردادهای هوشمند تعامل داشته باشند. این قابلیت، Full Node را به یک زیرساخت اساسی برای ساخت و اجرای برنامه های غیرمتمرکز (DApps) بر روی ترون تبدیل کرده است. بدون Full Node، توسعه دهندگان قادر به دسترسی به داده های لازم برای عملکرد صحیح DApps خود نخواهند بود.

با توجه به اینکه Full Node کل تاریخچه بلاکچین را ذخیره می کند، نیاز به فضای ذخیره سازی و پهنای باند قابل توجهی دارد. راه اندازی و نگهداری یک Full Node به منابع سخت افزاری قوی نیاز دارد، اما در عوض، بالاترین سطح امنیت و دسترسی به داده ها را فراهم می آورد. این گره ها ستون فقرات شبکه ترون محسوب می شوند و اطمینان حاصل می کنند که اطلاعات به صورت توزیع شده و غیرمتمرکز در دسترس همه قرار گیرد. اهمیت Full Node در حفظ یکپارچگی و شفافیت بلاکچین، آن را به عنصری غیرقابل چشم پوشی در ساختار ترون تبدیل کرده است.

Lite Full Node

Lite Full Node یا گره کامل سبک، همان کد Full Node را اجرا می کند، اما با یک تفاوت عمده: این گره ها فقط بخشی از داده های بلاکچین را ذخیره می کنند. به طور خاص، یک Lite Full Node تنها شامل تمام داده های وضعیت حساب و داده های مربوط به ۲۵۶ بلوک آخر است. این رویکرد به گره های سبک اجازه می دهد تا با منابع سخت افزاری و فضای ذخیره سازی کمتری نسبت به یک Full Node کامل عمل کنند، در حالی که همچنان قابلیت های مهمی را برای تعامل با شبکه ترون فراهم می آورند. این نوع گره برای کاربرانی که نیاز به دسترسی کامل به تاریخچه بلاکچین ندارند، اما می خواهند به سرعت و با کارایی بالا با شبکه ارتباط برقرار کنند، بسیار مناسب است.

هدف اصلی Lite Full Node، کاهش بار پردازشی و ذخیره سازی برای کاربرانی است که نیازی به نگهداری کل بلاکچین از ابتدا تا انتها ندارند. این گره ها می توانند به سرعت همگام سازی شوند و آماده ارائه خدمات شوند، که این ویژگی برای توسعه دهندگانی که به دنبال راه اندازی سریع محیط های توسعه یا تست هستند، مزیت بزرگی محسوب می شود. با این حال، به دلیل عدم نگهداری کل تاریخچه، Lite Full Node ممکن است نتواند به برخی از درخواست های مربوط به داده های قدیمی تر پاسخ دهد و در این موارد به یک Full Node متکی خواهد بود.

مانند Full Node، گره های Lite Full Node نیز می توانند تراکنش ها را انتشار دهند و سرویس API را ارائه دهند. این قابلیت به برنامه های کاربردی و کیف پول های دیجیتال سبک اجازه می دهد تا بدون نیاز به راه اندازی یک گره کامل، با شبکه ترون تعامل داشته باشند. این ویژگی به افزایش دسترسی پذیری و سهولت استفاده از اکوسیستم ترون کمک می کند و به کاربران امکان می دهد تا به راحتی تراکنش های خود را انجام داده و با DApps تعامل داشته باشند. به طور خلاصه، Lite Full Node یک راهکار بهینه برای تعادل بین کارایی و نیاز به منابع است، که آن را به گزینه ای کاربردی در معماری ترون تبدیل کرده است.

Solidity Node

Solidity Node یکی دیگر از انواع گره ها در معماری شبکه ترون بود که وظیفه خاصی را بر عهده داشت. این گره ها به طور خاص برای همگام سازی داده های بلوک های تأیید شده از Full Nodeها طراحی شده بودند. به عبارت دیگر، Solidity Node تنها بلوک هایی را که از نظر شبکه به طور کامل تأیید شده و نهایی شده بودند، ذخیره و پردازش می کرد. این رویکرد به آن امکان می داد تا با منابع کمتری نسبت به یک Full Node کامل عمل کند، زیرا نیازی به پردازش و اعتبارسنجی تراکنش های در حال انتظار یا بلوک های غیرنهایی شده نداشت. هدف اصلی آن، فراهم آوردن یک منبع پایدار و قابل اعتماد برای داده های نهایی شده بلاکچین بود.

Solidity Node همچنین سرویس API را ارائه می داد، که به توسعه دهندگان و برنامه های کاربردی اجازه می داد تا به داده های بلوک های تأیید شده دسترسی پیدا کنند. این ویژگی برای کاربردهایی که نیاز به اطمینان بالا از نهایی شدن تراکنش ها داشتند، بسیار مفید بود. به عنوان مثال، صرافی ها یا سرویس های پرداخت ممکن بود از Solidity Node برای تأیید و پردازش پرداخت های ورودی استفاده کنند، زیرا این گره ها تنها داده های قطعی را ارائه می دادند و ریسک بازگشت تراکنش ها را کاهش می دادند.

با این حال، لازم به ذکر است که طبق آخرین به روزرسانی ها و مستندات رسمی ترون، Solidity Node به تنهایی منسوخ شده است. این بدان معناست که توسعه دهندگان جدید نباید به طور جداگانه Solidity Node را راه اندازی کنند. اکنون، یک Full Node استاندارد از تمام RPCهای (Remote Procedure Call) یک Solidity Node پشتیبانی می کند. این تغییر به معنای ساده سازی معماری گره ها و کاهش پیچیدگی برای توسعه دهندگان است. با این ادغام، Full Node به یک گره جامع تر تبدیل شده که هم داده های لحظه ای و هم داده های نهایی شده را در اختیار قرار می دهد، و نیاز به گره های تخصصی مانند Solidity Node را از بین برده است. بنابراین، برای هرگونه توسعه یا تعامل با شبکه ترون، راه اندازی یک Full Node توصیه می شود.

مزیت های ترون

شبکه ترون و رمزارز بومی آن، TRX، با ویژگی های منحصربه فرد و مزایای چشمگیر خود توانسته اند در مدت زمان کوتاهی جایگاه قابل توجهی در بازار ارزهای دیجیتال به دست آورند. این مزایا نه تنها برای کاربران عادی و سرمایه گذاران جذاب هستند، بلکه توسعه دهندگان را نیز برای ساخت برنامه های غیرمتمرکز بر روی این بستر ترغیب می کنند. ترون با تمرکز بر مقیاس پذیری، کارمزد پایین و تجربه کاربری روان، خود را از بسیاری از رقبای خود متمایز کرده و به یکی از پیشروان در حوزه بلاکچین تبدیل شده است. این ویژگی ها، پتانسیل بالایی برای رشد و گسترش آتی ترون در صنعت کریپتوکارنسی ایجاد کرده اند.

یکی از مهمترین عواملی که به مزیت های ترون می افزاید، جامعه فعال و پشتیبانی مداوم از سوی بنیاد ترون و توسعه دهندگان آن است. این پویایی، به طور مداوم قابلیت های جدیدی را به شبکه اضافه می کند و آن را برای کاربردهای متنوع تری آماده می سازد. از سوی دیگر، رویکرد ترون در فراهم آوردن بستری برای تولید و مصرف محتوا بدون واسطه، آن را به گزینه ای جذاب برای هنرمندان و تولیدکنندگان محتوا تبدیل کرده است. این مزایا در کنار هم، ترون را به یک بازیگر قدرتمند و تاثیرگذار در فضای دیجیتال تبدیل کرده اند و آینده ای روشن را برای این پروژه نوید می دهند.

در ادامه به بررسی دقیق تر هر یک از مزیت های اصلی ترون می پردازیم تا درک عمیق تری از دلایل محبوبیت و موفقیت این ارز دیجیتال به دست آورید. این مزایا نشان می دهند که چرا ترون توانسته است نظر بسیاری از سرمایه گذاران بزرگ و کاربران عادی را جلب کند و به یکی از انتخاب های اصلی در میان ارزهای دیجیتال تبدیل شود. این موفقیت ها، حاصل تلاش بی وقفه تیم توسعه دهنده و رویکرد نوآورانه ترون در حل چالش های موجود در فضای بلاکچین است.

ترون محبوبیت بالا و پشتیبانی خوبی دارد

شبکه ترون در مدت زمان نسبتاً کوتاهی از زمان راه اندازی خود، توانسته است نظر سرمایه گذاران بزرگ و میلیون ها کاربر در سراسر جهان را به خود جلب کند. این محبوبیت بالا، نتیجه عوامل متعددی از جمله چشم انداز بلندپروازانه پروژه برای ایجاد اینترنت غیرمتمرکز، عملکرد فنی قوی و تیم توسعه دهنده فعال آن است. ترون با جذب شرکای استراتژیک و سرمایه گذاران برجسته، توانسته است اعتماد جامعه را به دست آورد و جایگاه خود را در بازار ارزهای دیجیتال تثبیت کند. این حمایت گسترده، به ترون امکان می دهد تا منابع لازم برای توسعه و گسترش آتی خود را فراهم آورد و به اهداف بلندمدت خود دست یابد.

پشتیبانی قوی از شبکه ترون توسط تیمی از متخصصان و توسعه دهندگان متعهد، یکی از مهمترین مزایای آن محسوب می شود. این تیم به طور پیوسته در حال کار بر روی بهبود پروتکل، افزودن قابلیت های جدید و رفع مشکلات احتمالی است. همچنین، جامعه فعال و پرشور ترون نیز نقش مهمی در پشتیبانی از این پروژه ایفا می کند. کاربران و طرفداران ترون با مشارکت در فرآیندهای حاکمیتی، ارائه بازخورد و ترویج استفاده از TRX، به رشد و توسعه اکوسیستم کمک می کنند. این تعامل پویا میان تیم توسعه دهنده و جامعه، به ترون امکان می دهد تا به سرعت به نیازهای بازار پاسخ دهد و نوآوری های جدید را پیاده سازی کند.

علاوه بر این، ترون با خرید و ادغام شرکت هایی مانند بیت تورنت و استیمیت، دامنه نفوذ و کاربردهای خود را به طور قابل توجهی افزایش داده است. این اقدامات استراتژیک نه تنها به افزایش محبوبیت ترون کمک کرده اند، بلکه باعث شده اند تا این شبکه به یک پلتفرم چندمنظوره تبدیل شود که طیف وسیعی از خدمات را ارائه می دهد. این رویکرد گسترده، ترون را به گزینه ای جذاب برای سرمایه گذاران و کاربرانی تبدیل کرده که به دنبال پروژه هایی با پتانسیل رشد بالا و کاربردهای واقعی در دنیای واقعی هستند. تمامی این عوامل در کنار هم، ترون را به یکی از محبوب ترین و مورد حمایت ترین پروژه های بلاکچین در جهان تبدیل کرده اند.

امکان تولید و ایجاد برنامه های غیرمتمرکز در ترون فراهم است

یکی از مزایای کلیدی شبکه ترون، فراهم آوردن بستری قدرتمند و منعطف برای تولید و ایجاد برنامه های غیرمتمرکز (DApps) است. ترون با ارائه یک ماشین مجازی سازگار با EVM (ماشین مجازی اتریوم) و پشتیبانی از زبان های برنامه نویسی پرطرفداری مانند جاوا و سالیدیتی، فرآیند توسعه DApps را برای برنامه نویسان بسیار ساده و قابل دسترس کرده است. این سازگاری به توسعه دهندگانی که پیش از این با اتریوم کار کرده اند، اجازه می دهد تا به راحتی پروژه های خود را به ترون منتقل کرده یا DApps جدیدی را بر روی این شبکه ایجاد کنند. این قابلیت، به طور قابل توجهی به رشد اکوسیستم ترون و افزایش تنوع برنامه های کاربردی آن کمک کرده است.

توسعه دهندگان می توانند انواع مختلفی از DApps را بر روی ترون ایجاد کنند، از جمله بازی های بلاکچینی، پلتفرم های پخش محتوا، صرافی های غیرمتمرکز (DEX)، ابزارهای مالی غیرمتمرکز (DeFi) و بازارچه های NFT. این تنوع در کاربردها، ترون را به یک پلتفرم چندمنظوره تبدیل کرده که می تواند نیازهای طیف وسیعی از کاربران را برآورده سازد. علاوه بر این، ترون با ارائه ابزارهای توسعه دهنده قوی و مستندات جامع، به برنامه نویسان کمک می کند تا با سرعت و کارایی بالا، ایده های خود را به واقعیت تبدیل کنند. این پشتیبانی فنی، به جذب استعدادهای برتر در حوزه بلاکچین به شبکه ترون کمک شایانی کرده است.

در اکوسیستم ترون، توسعه دهندگان می توانند به ازای ایجاد و ارائه DApps، پاداش هایی را به صورت ارز TRX یا دیگر توکن های بومی شبکه دریافت کنند. این مدل انگیزشی، به تشویق نوآوری و خلاقیت در میان جامعه توسعه دهندگان کمک می کند. همچنین، کارمزد پایین و سرعت بالای تراکنش ها در ترون، تجربه کاربری روان تری را برای DApps فراهم می آورد که این خود به جذب کاربران بیشتر و افزایش پذیرش این برنامه ها منجر می شود. در مجموع، توانایی ترون در فراهم آوردن یک بستر کارآمد و جذاب برای توسعه DApps، یکی از نقاط قوت اصلی آن و عاملی مهم در رشد و موفقیت بلندمدت این پروژه است.

در بلاکچین ترون تراکنش ها سریع و لرزان انجام می شوند

یکی از برجسته ترین مزایای شبکه ترون، سرعت بی نظیر آن در پردازش تراکنش ها و کارمزد بسیار پایین آن هاست. بلاکچین ترون قادر است تا حدود ۲۰۰۰ تراکنش در ثانیه را پردازش کند. این در حالی است که شبکه هایی مانند بیت کوین تنها قادر به پردازش ۷ تراکنش در ثانیه و اتریوم حدود ۲۵ تراکنش در ثانیه هستند. این تفاوت فاحش در سرعت، ترون را به گزینه ای بسیار جذاب برای کاربردهایی تبدیل می کند که نیاز به مقیاس پذیری بالا و پردازش سریع تراکنش ها دارند، مانند بازی های آنلاین، پلتفرم های پخش محتوا و سیستم های پرداخت دیجیتال.

در بلاکچین ترون، امکان انجام ۲۰۰۰ تراکنش در تنها یک ثانیه فراهم است، در حالی که در بلاکچین بیت کوین و اتریوم، امکان انجام ۷ و ۱۵ تراکنش در ثانیه وجود دارد.

علاوه بر سرعت بالا، کارمزد نزدیک به صفر برای انجام تراکنش ها در شبکه ترون، یک مزیت رقابتی مهم دیگر محسوب می شود. در حالی که در بسیاری از شبکه های بلاکچین دیگر، کاربران مجبورند برای هر تراکنش کارمزدهای قابل توجهی بپردازند، در ترون، با استفاده از مدل انرژی و پهنای باند که از طریق استیکینگ TRX به دست می آید، می توان تراکنش ها را تقریباً بدون هزینه انجام داد. این ویژگی، ترون را برای کاربردهای روزمره و ریزتراکنش ها بسیار مناسب می سازد و تجربه کاربری مقرون به صرفه ای را فراهم می آورد. البته، اگر قصد معامله TRX در صرافی های متمرکز را داشته باشید، ممکن است کارمزد کمی برای تبدیل آن به سایر ارزهای دیجیتال یا فیات پرداخت کنید، اما این کارمزدها مربوط به خود صرافی هستند و نه شبکه ترون.

این ترکیب از سرعت بالا و کارمزد پایین، شبکه ترون را به یک پلتفرم ایده آل برای توسعه دهندگان و کاربران تبدیل کرده است. توسعه دهندگان می توانند برنامه های غیرمتمرکز (DApps) را طراحی کنند که بدون نگرانی از هزینه های بالا یا تأخیر در پردازش، مقیاس پذیری داشته باشند. از سوی دیگر، کاربران می توانند به راحتی و با اطمینان خاطر از سرعت و هزینه پایین، TRX خود را به هر نقطه از جهان منتقل کنند یا با DApps تعامل داشته باشند. این مزایا در کنار هم، نقش مهمی در گسترش پذیرش و استفاده از ترون در اکوسیستم بلاکچین ایفا کرده اند و آن را به یکی از بازیگران اصلی در این عرصه تبدیل نموده اند.

ارز ترون از دید طرفدارن

از دیدگاه طرفداران و حامیان ارز دیجیتال ترون (TRX)، این پروژه فراتر از یک رمزارز ساده است و یک اکوسیستم کامل و جامع را برای آینده اینترنت غیرمتمرکز ارائه می دهد. آن ها ترون را به عنوان یک راه حل پیشرو برای چالش های موجود در صنعت محتوا و سرگرمی می بینند، که با حذف واسطه ها، قدرت را به دست تولیدکنندگان و مصرف کنندگان محتوا بازمی گرداند. این دیدگاه بر این باور است که ترون می تواند پلتفرم های سنتی مانند نتفلیکس، گوگل پلی و فیس بوک را با نسخه های غیرمتمرکز خود جایگزین کند، جایی که هنرمندان و سازندگان محتوا می توانند مستقیماً از کار خود درآمد کسب کنند و کاربران نیز کنترل بیشتری بر داده ها و تجربیات خود داشته باشند.

طرفداران ترون به ظرفیت بالای شبکه در انجام تراکنش ها با سرعت فوق العاده و کارمزد تقریباً صفر اشاره می کنند که این ویژگی ها را برای کاربردهای روزمره و تراکنش های خرد، ایده آل می دانند. آن ها معتقدند که این کارایی بالا، ترون را نسبت به رقبای خود مانند اتریوم و بیت کوین برتری می بخشد، به خصوص در مواردی که حجم بالایی از تراکنش ها با فوریت بالا نیاز است. همچنین، توانایی ترون در میزبانی قراردادهای هوشمند و برنامه های غیرمتمرکز (DApps)، از جمله بازی ها و پلتفرم های DeFi، از دیگر نقاط قوت آن از دید حامیان است. آن ها این قابلیت را به معنای پتانسیل بالای ترون برای نوآوری و ایجاد کاربردهای جدید در فضای بلاکچین می دانند.

جامعه فعال و پرشور ترون نیز نقش مهمی در تقویت دیدگاه مثبت نسبت به این ارز دیجیتال دارد. طرفداران، به پشتیبانی قوی تیم توسعه دهنده، به روزرسانی های مداوم و همکاری های استراتژیک ترون با شرکت های بزرگ اشاره می کنند. آن ها معتقدند که این عوامل نشان دهنده تعهد پروژه به رشد و موفقیت بلندمدت است. همچنین، خرید و ادغام پروژه های بزرگی مانند بیت تورنت (BitTorrent)، کوین پلی (CoinPlay) و استیمیت (Steemit) توسط ترون، از نظر طرفداران، گامی مهم در جهت تحقق چشم انداز اینترنت غیرمتمرکز و گسترش اکوسیستم ترون به شمار می رود. در مجموع، از دیدگاه طرفداران، ترون نه تنها یک سرمایه گذاری جذاب است، بلکه یک پروژه پیشرو با پتانسیل تغییر نحوه تعامل ما با محتوا و اینترنت در آینده است.

کلاه برداری از طریق ترون

همانند سایر ارزهای دیجیتال و فناوری های نوظهور، شبکه ترون نیز متاسفانه هدف سوءاستفاده کلاه برداران قرار گرفته است. این کلاه برداری ها عمدتاً در قالب پروژه های سرمایه گذاری با وعده سودهای نجومی و غیرواقعی ظاهر می شوند که از مکانیزم قراردادهای هوشمند ترون برای جذب سرمایه استفاده می کنند. پروژه هایی مانند بانک آف ترون یا واکینگ ترون نمونه هایی از این دست کلاه برداری ها بوده اند که با مدل های پانزی یا هرمی عمل می کنند. در این سیستم ها، سود کاربران قدیمی از طریق سرمایه کاربران جدید پرداخت می شود و تا زمانی که ورودی سرمایه جدید وجود داشته باشد، طرح به ظاهر سوددهی می کند، اما در نهایت با توقف ورود سرمایه، فرو می ریزد و منجر به ضرر و زیان سرمایه گذاران می شود.

از مهمترین ویژگی های این پروژه های کلاه برداری که باید به آن ها توجه کرد، می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• وعده سودهای بسیار بالا و ثابت، که در هیچ بازار مالی واقعی امکان پذیر نیست.
• فقدان محتوای علمی، فنی یا نقشه راه شفاف و قابل اعتماد برای پروژه.
• استفاده از روش های بازاریابی هرمی و ویروسی، با تمرکز بر جذب نفرات جدید برای دریافت پورسانت.
• پرداخت پورسانت ها به صورت زمان دار و مشروط.

این پروژه ها معمولاً هیچ پشتوانه واقعی ندارند و صرفاً بر اساس جذب سرمایه جدید برای پرداخت به سرمایه گذاران قبلی استوار هستند. مهم است که تفاوت بین یک قرارداد هوشمند معتبر و یک طرح سرمایه گذاری کلاه برداری را درک کرد. قراردادهای هوشمند واقعی بر روی بلاکچین ثبت می شوند، غیرقابل تغییر هستند و کد آن ها شفاف و قابل بررسی است. کسب درآمد از قراردادهای هوشمند معتبر، معمولاً از طریق مشارکت در اکوسیستم، ارائه خدمات یا تامین نقدینگی است و نه صرفاً جذب نفرات جدید.

برای جلوگیری از قربانی شدن در برابر چنین کلاه برداری هایی، تحقیق و بررسی دقیق (DYOR) از اهمیت بالایی برخوردار است. همواره باید پیش از سرمایه گذاری در هر پروژه ای، از اعتبار آن اطمینان حاصل کرد، وایت پیپر و نقشه راه آن را مطالعه نمود، تیم توسعه دهنده را بررسی کرد و به وعده های سودهای غیرمنطقی بی اعتنا بود. شبکه ترون به خودی خود یک پلتفرم قدرتمند و معتبر است، اما مانند هر پلتفرم بلاکچینی دیگر، می تواند مورد سوءاستفاده افراد سودجو قرار گیرد. آگاهی و هوشیاری کاربران، بهترین راه برای محافظت از دارایی های دیجیتال آن هاست.

استخراج ترون

یکی از سوالات متداول در مورد ارز دیجیتال ترون (TRX) این است که آیا این رمزارز قابل استخراج (ماینینگ) است؟ پاسخ کوتاه این است که خیر، ترون برخلاف بیت کوین و بسیاری از ارزهای دیجیتال دیگر که از الگوریتم اثبات کار (Proof of Work) برای استخراج استفاده می کنند، نیازی به فرآیند ماینینگ از طریق توان پردازشی کارت های گرافیک (GPU) یا دستگاه های استخراج تخصصی (ASIC) ندارد. تمامی کوین های TRX از قبل استخراج و صادر شده اند و در زمان راه اندازی شبکه، بخش عمده ای از عرضه کل آن به بازار عرضه شد. بنابراین، تنها راه برای به دست آوردن TRX، خرید آن از صرافی های ارز دیجیتال یا دریافت آن به عنوان پاداش در اکوسیستم ترون است.

شبکه ترون از الگوریتم اجماع اثبات سهام نیابتی (Delegated Proof of Stake – DPoS) بهره می برد. در این الگوریتم، به جای ماینرها، نمایندگان فوق العاده (Super Representatives – SRs) مسئول تولید بلوک و اعتبارسنجی تراکنش ها هستند. تعداد این نمایندگان ۲۷ نفر است که توسط رای جامعه دارندگان TRX انتخاب می شوند. هر ۶ ساعت یک بار، فرآیند رای گیری مجدد انجام می شود و هر کاربری که TRX داشته باشد، می تواند به نمایندگان مورد نظر خود رای دهد. نمایندگان منتخب، پاداش هایی را به ازای تولید بلوک و حفظ امنیت شبکه دریافت می کنند و موظفند بخشی از این پاداش ها را بین رای دهندگان خود تقسیم کنند.

بنابراین، به جای استخراج، کاربران می توانند با استیکینگ (Staking) ارز ترون خود، در فرآیند اجماع شبکه مشارکت کرده و پاداش دریافت کنند. استیکینگ به معنای قفل کردن مقدار مشخصی از TRX در شبکه برای حمایت از عملیات آن است. با استیکینگ، کاربران قدرت رای دهی به دست می آورند و می توانند به نمایندگان فوق العاده رای دهند. این سیستم، نه تنها به امنیت و پایداری شبکه کمک می کند، بلکه به دارندگان TRX نیز فرصتی برای کسب درآمد غیرفعال ارائه می دهد. این مکانیسم، ترون را از نظر مصرف انرژی نیز کارآمدتر از شبکه های اثبات کار می سازد، زیرا نیاز به محاسبات سنگین و مصرف بالای برق ندارد.

در نتیجه، اگر به دنبال کسب TRX هستید، باید به جای جستجوی روش های استخراج، بر خرید از صرافی های معتبر یا مشارکت فعال در اکوسیستم ترون از طریق استیکینگ یا ارائه خدمات تمرکز کنید. این رویکرد، نه تنها با ماهیت شبکه ترون سازگار است، بلکه راهکار موثرتری برای به دست آوردن این رمزارز محبوب به شمار می رود.

معرفی چند کیف پول دیجیتال برای ارز TRX

برای نگهداری ایمن و مدیریت ارز دیجیتال ترون (TRX)، استفاده از یک کیف پول دیجیتال معتبر و امن ضروری است. کیف پول های دیجیتال در انواع مختلفی از جمله سخت افزاری و نرم افزاری موجود هستند که هر کدام دارای ویژگی ها و پروتکل های امنیتی خاص خود هستند. انتخاب کیف پول مناسب به نیازها، میزان دارایی و سطح راحتی شما با تکنولوژی بستگی دارد. در ادامه به معرفی برخی از معتبرترین و پرکاربردترین کیف پول ها برای نگهداری TRX می پردازیم:

کیف پول های سخت افزاری: این نوع کیف پول ها بالاترین سطح امنیت را ارائه می دهند، زیرا کلیدهای خصوصی شما را به صورت آفلاین ذخیره می کنند و آن ها را در برابر حملات آنلاین محافظت می نمایند.

• لجر نانو اس (Ledger Nano S) و لجر نانو ایکس (Ledger Nano X): این دو مدل از کیف پول های سخت افزاری لجر، از محبوب ترین گزینه ها برای نگهداری TRX و طیف وسیعی از ارزهای دیجیتال دیگر هستند. آن ها امنیت بالا و رابط کاربری نسبتاً آسانی را ارائه می دهند.
• ترزور مدل تی (TREZOR Model T): یکی دیگر از کیف پول های سخت افزاری معتبر که از TRX پشتیبانی می کند. ترزور نیز امنیت بالایی را برای دارایی های دیجیتال شما فراهم می آورد.
• کیپ کی (KeepKey): این کیف پول سخت افزاری نیز یک گزینه امن برای نگهداری TRX است و طراحی ساده و جذابی دارد.
• سوگی (Sugi): یک کیف پول سخت افزاری کمتر شناخته شده اما امن که از TRX پشتیبانی می کند.

کیف پول های نرم افزاری: این کیف پول ها به صورت اپلیکیشن بر روی گوشی های هوشمند یا کامپیوتر نصب می شوند و دسترسی آسان تری به دارایی ها فراهم می کنند، اما امنیت آن ها به میزان امنیت دستگاه شما بستگی دارد.

• ترون لینک (TronLink): این کیف پول رسمی شبکه ترون است و به عنوان یک افزونه مرورگر یا اپلیکیشن موبایل در دسترس است. ترون لینک امکان تعامل مستقیم با برنامه های غیرمتمرکز (DApps) ترون را فراهم می کند و برای کاربرانی که به طور فعال در اکوسیستم ترون مشارکت دارند، بسیار توصیه می شود.
• تراست ولت (Trust Wallet): یک کیف پول موبایلی محبوب و چندارزی که توسط بایننس پشتیبانی می شود و از TRX به خوبی پشتیبانی می کند. رابط کاربری ساده و امنیت قابل قبولی دارد.
• اتمیک (Atomic Wallet): یک کیف پول دسکتاپ و موبایل چندارزی که امکان مبادله مستقیم ارزها را نیز فراهم می آورد و از TRX پشتیبانی می کند.
• گواردا (Guarda Wallet): یک کیف پول چندپلتفرمی (دسکتاپ، موبایل، وب) که از TRX و بسیاری از ارزهای دیگر پشتیبانی می کند و ویژگی های امنیتی خوبی دارد.
• لاکت ولت (Locket Wallet): یک کیف پول نرم افزاری که ممکن است کمتر شناخته شده باشد اما می تواند برای نگهداری TRX استفاده شود.

در انتخاب کیف پول، همواره به امنیت، شهرت، و قابلیت های پشتیبانی آن توجه کنید. برای مقادیر زیاد TRX، استفاده از کیف پول های سخت افزاری به دلیل امنیت بالاتر توصیه می شود.

سوالات متداول

معایب ارز ترون چیست؟

ترون با وجود مزایای فراوان، چالش هایی نیز دارد. اصلی ترین ایراد وارده به آن، نگرانی هایی در مورد سطح غیرمتمرکز بودن آن است، زیرا بخشی از نودها توسط سرمایه گذاران اصلی کنترل می شوند. همچنین، در مقایسه با اکوسیستم های بالغ تر مانند اتریوم، ترون هنوز در مراحل اولیه توسعه قرار دارد و نقشه راه آن در حال تکمیل شدن است.

چگونه ارز ترون بخریم؟

برای خرید ارز ترون (TRX)، می توانید به صرافی های ارز دیجیتال معتبر مراجعه کنید. در این صرافی ها، امکان تبدیل ارز فیات (مانند دلار یا ریال) یا سایر ارزهای دیجیتال (مانند بیت کوین یا اتریوم) به TRX وجود دارد. همچنین، می توانید با مشارکت در اکوسیستم ترون، مانند تولید محتوا یا ساخت برنامه های غیرمتمرکز، پاداش TRX دریافت کنید.

کدام صرافی ها از ارز ترون پشتیبانی می کنند؟

بسیاری از صرافی های ارز دیجیتال معتبر جهانی از ارز ترون (TRX) پشتیبانی می کنند. از جمله معروف ترین این صرافی ها می توان به بایننس (Binance)، کراکن (Kraken)، هوبی (Huobi) و کوکوین (KuCoin) اشاره کرد. این صرافی ها بستری امن برای خرید، فروش و معامله TRX فراهم می آورند و نقدینگی بالایی دارند.

آیا ترون قابل استخراج است؟

خیر، ارز دیجیتال ترون (TRX) قابل استخراج (ماینینگ) نیست. شبکه ترون از الگوریتم اجماع اثبات سهام نیابتی (DPoS) استفاده می کند که در آن بلوک ها توسط ۲۷ نماینده فوق العاده تولید می شوند. کاربران می توانند با استیک کردن TRX خود، به این نمایندگان رای داده و در ازای آن پاداش دریافت کنند، که این فرآیند با استخراج متفاوت است.

مهمترین ارزهای ساخته شده بر بستر ترون کدامند؟

بر بستر شبکه ترون، توکن ها و ارزهای دیجیتال متعددی با استانداردهای TRC-10 و TRC-20 ایجاد شده اند. از مهمترین آن ها می توان به توکن های استیبل کوین مانند USDT (تتر) در شبکه ترون اشاره کرد که به دلیل سرعت بالا و کارمزد پایین، محبوبیت زیادی پیدا کرده است. همچنین، توکن های مربوط به پروژه های DeFi و NFT نیز بر بستر ترون ساخته می شوند.